0

مقدمه

مشکل در سرعت یا ریتم ضربان قلب، آریتمی نامیده می شود. درواقع مشکلات آریتمی قلب زمانی بروز می یابد که پالس های الکتریکی قلب فردکه مسئول هماهنگ نمودن ضربان قلب می باشند، به خوبی عمل نمی کنند و در نتیجه موجب می شوند قلب فرد خیلی تند، خیلی کند و یا منظم بزند. اخیرا عارضه آریتمی قلبی به ویژه در افراد جوان شیوع یافته و سبب ایجاد سکته در افراد سالم و جوان شده است. همچنین به دلیل شیوع بیماری هایی چون فشار خون بالا، دیابت و چاقی حتی در سنین پایین، عارضه آریتمی قلبی ممکن است در گروه های سنی مختلف بروز کند. در این مطلب، مراحل اصلی و نکات کلیدی درمان آریتمی قلبی، ارائه می شود.

پیش نیاز و ملزومات

  • نسخه پزشک عمومی و یا متخصص در صورت نیاز
  • مدارک و مستندات پزشکی
  • هزینه معاینه و درمان
  • نسخه گواهی پزشک متخصص با ذکر علت بیماری (برای دریافت داروهای پرهزینه)
  • دفترچه بیمه (در صورت نیاز)

در صورتی که نیاز به بستری شدن برای جراحی نیاز باشد:

  • کارت ملی یا شناسنامه
  • دستور بستری شدن توسط پزشک متخصص جراحی (تجویز بستری شدن)
  • معرفی نامه بیمه- برای آشنایی با مراحل دریافت معرفی نامه بیمه کلیک نمایید.
  • نسخه گواهی پزشک متخصص با ذکر علت بیماری (برای دریافت داروهای پرهزینه)
  • دفترچه بیمه (به همراه کپی صفحه اول دفترچه)
  • مدارک و مستندات پزشکی
  • مادران باردار: اصل شناسنامه (به همراه کپی صفحه اول و دوم شناسنامه)
  • هزینه معاینه و جراحی در صورت نیاز

مراحل اصلی

مرحله اول: بررسی علائم اولیه آریتمی قلبی

هر بیماری دارای یکسری علائم اولیه است. برخی از این علائم توسط بیمار قابل تشخیص بوده و اما به صورت تخصصی این علائم باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد. آریتمی قلبی ممکن است هیچ گونه نشانه یا علامتی نداشته باشد و در واقع خیلی از اوقات پزشک معالج در حین چکاپ های روتین به ابتلای افراد پی می برد بدون اینکه خود فرد قبلا متوجه مشکلی شده باشد. اما در هر صورت علائم مشهود و اصلی بیماری آریتمی قلبی عبارت است از:

  • احساس ضربان های متغیر در قفسه سینه
  • ضربان قلب خیلی سریع و یا آهسته
  • درد در قفسه سینه
  • تنگی نفس
  • احساس سبکی سر و سرگیجه

بررسی های دانوما نشان می دهد موارد متعددی می تواند موجب بروز آریتمی قلبی شود. علل متداول این بیماری عبارت است از:

  • وقوع یک حمله قلبی در همان لحظه
  • آسیب دیدگی بافت قلب به واسطه ی حمله قلبی قبلی
  • تغییر در ساختار قلب
  • انسداد شریان های اصلی قلب
  • فشار خون بالا
  • دیابت
  • پرکاری تیروئید
  • مصرف سیگار
  • نوشیدن بیش از حد الکل یا کافئین
  • مصرف مواد مخدر
  • استرس
  • مصرف برخی داروها و مکمل های غذایی
  • شوک الکتریکی و
  • آلودگی هوا

مرحله دوم: مراجعه به پزشک عمومی یا متخص داخلی (در صورت نیاز)

چنانچه در ابتدا از نوع بیماری خود آگاهنباشید می توانید و البته بهتر است از یک پزشک عمومی و یا متخصص داخلیمشاوره بخواهید. آریتمی قلبی ممکن است هیچ گونه نشانه یا علامتی نداشته باشد و در واقع خیلی از اوقات پزشک معالج در حین چکاپ های روتین به ابتلای افراد پی می برد بدون اینکه خود فرد قبلا متوجه مشکلی شده باشد.

در نهایت پزشک عمومی می تواند عوارض و علائم اولیه را بررسی و در صورت لزوم شما را به پزشک متخصص قلب و عروق، ارجاع دهد (بنابراین موارد و نکات تشخیصی و درمانی در مرحله مراجعه به پزشک متخصص اشاره می شود).

مرحله سوم: مراجعه به پزشک متخصص قلب و عروق

بر اساس تجویز پزشک و یا آگاهیاز بیماری، در این مرحله به احتمال زیاد باید به پزشک متخصص قلب و عروق مراجعه نمایید.

اگرچه در وهله اول، گرفتن نوار قلب (الکتروکاردیوگرام) به تشخیص پزشک کمک می کند اما معمولا کافی نیست و پزشک در برخی مواقع برای تشخیص دقیق تر از محل عارضه و شیوه درمان، از بررسی های الکتروفیزیولوژیک (تعیین نقشه الکتریکی قلب) و تست های ورزشاستفاده می کند.

بررسی های دانوما در منابع پزشکینشان می دهد که به طور معمول پزشک داروهای زیر را برای آریتمی قلبی، تجویز می کند:

  • داروهای ضدانعقاد جهت کاهش میزان لخته شدن خون و سکته مغزی
  • داروهای پیشگیری و کنترل آریتمی و نارسایی قلبی


!
شیوه الکتروفیزیولوژی هم تشخیصی و هم درمانی است و در برخی مواقع در مطب دکتر نیز این خدمات درمانی ارائه می شود.


!
اگرچه پیشنهاد دانوما این است که در ابتدا (به دلیل نگاه کل نگر و امکان ارجاع به پزشکان متخصص متفاوت) مخصوصا اگر نسبت به نوع بیماری و به پزشک عمومی مراجعه نمایید، اما در برخی مواقع به دلیل مشخص بودن نوع و منشاء بیماری، می توان برای تسریع در درمان از ابتدا به یک پزشک متخصص مراجعه نمایید.

مرحله چهارم: مراجعه به بیمارستان و یا یکی از مراکز تشخیصی الکتروفیزیولوژیک

در برخی مواقع احتمال دارد پزشک، نظر نهایی را پس از انجام تعیین نقشه الکتریکی قلب و بررسی های الکتروفیزولوژیک، در نظر بگیرد. تجویز و تعیین روش تشخیصی باید بر اساس پزشک انجام شود.


!
تجویز و تعیین روش تشخیصی باید بر اساس پزشک انجام شود. پزشک شما می تواند برای درمان بهتر، از یکی از روش های تشخیصی تکمیلی دیگری برای شناخت و درمان بیماری استفاده نماید.

مرحله پنجم: مراجعه دوباره به پزشک متخصص برای ارائه نتایج

در نهایت باید جواب روش تشخیصی را برای ارائه نظر نهایی نزد پزشک متخصص ببرید. دکتر متناسب با نوع بیماریمی تواند یکی (یا ترکیبی) از روش های زیر را تجویز کند:

  • دارو درمانی
  • طب فیزیکی (فیزیوتراپی)
  • عمل جراحی
  • روش های بلندمدت درمانی (اصلاح سبک زندگی، رژیم درمانی و غیره)


!
اگر پزشک نسخه پاراکلینیک بنویسد و بیمار روزهای بعد برای بار دوم به پزشکمراجعه کند و پزشک فقط جواب آزمایش را نگاه کند و به اصطلاح نتیجه آزمایش را بخواند و بگوید خوب یا بد است در اینجا پزشک نباید حق ویزیت مجدد بگیرد اما اگر جواب آزمایش مثبت باشد و نیاز به مداخله درمانی باشد و پزشک مجدداً بیمار را معاینه کند و نسخه دیگری بنویسد نیاز به ویزیت خواهد داشت.

مرحله ششم: خرید و مصرف دارو و تجهیزات جهت درمان (در صورت نیاز و تجویز دارو)

در صورتی که پزشک، درمان داروییرا انتخاب نماید، به طور معمول داروهایی همچون مواردی که اشاره شد را در صورت تشخیص برای شما تجویز می کند. بنابراین در این مرحله باید برای تأمین دارو اقدام کنید. شایان ذکر است نوع و میزان مصرف دارو باید صرفا توسط پزشک تجویز شود. برای آشنایی با مراحل تأمین داروی خاص و پر هزینه کلیک نمایید. برای دریافت اطلاعات محل تهیه دارو و مشاوره دارویی می توانید از طریق شماره های زیر اقدام نمایید:

  • مرکز اطلاع رسانی تهیه دارو و مشاوره دارویی : 82406
  • آدرس داروخانه های شبانه روزی تهران: 191
  • بخش اطلاعات داروهای کمیاب (داروخانه های خصوصی) و مشاوره دارویی: 1490 یا 190

برای آشنایی با آدرس و اطلاعات داروخانه های دولتی در وبلاگ دانوما کلیک نمایید.


!
بعد از دریافت آدرس داروخانه ها برای داروهای کمیاب، بهتر است قبل از مراجعه با این داروخانه ها تماس بگیرید. برای تهیه دارو از داروخانه های دولتی، باید با هر کدام از داروخانه های دولتی تماس گرفته شود.


!
شما می توانید برای تهیه دارو از اپلیکیشن های اختصاصی تهیه و تأمین داروهم استفاده نمایید.

در نهایت پس از تهیه دارو، لازم است طبق تجویز دکتر، دستورات و تجویز دکتر را انجام دهید.

مرحله هفتم: مراجعه به کلینیک (مطب یا بیمارستان) و انجام جراحی (در صورت نیاز)

به طور معمول درمان آریتمی زمانی که منجر به جراحی شود به یکی از روش های زیر انجام می شود:

  • روش بستری شدن بیمار و درمان به شیوه الکتروفیزیولوژی و ابلیشن (سوزاندن).
  • قراردادن باتری ضربانساز در قلب که به تنظیم ضربان قلب کمک می کند.
  • کاشتن دفیبریلاتور قلبی زیر پوست در ناحیه فوقانی قفسه سینه که موجب ایجاد شوک و تنظیم ضربان قلب می شود.

در صورتی که بر طبق نظر دکتر، برای درمان نیاز به عمل جراحی داشته باشید، مراحل زیر را انجام دهید:

  • مراجعه به پذیرش برای دریافت نوبت معاینه از پزشک متخصص جراح:همانطور که پیش از این مطرح شد، در صورتی که پزشک شما، جراح نبوده و یا در بیمارستان مدنظر شما فعالیت نداشته باشد، باید در بیمارستان موردنظر ابتدا توسط پزشک جراح، معاینه شده و برگه یا دستور بستری دریافت نمایید.
  • معاینه توسط پزشک متخصص جراح
  • آزمایشات پیش از عمل در صورت نیاز
  • انجام عمل جراحی
  • انتقال به بخش مراقبت های ویژه (CCU یا ICU) در صورت وقوع بحران
  • انتقال و بستری شدن در بخش
  • ترخیص از بیمارستان: در صورتی که در نهایت وضعیت بیمار رضایت بخش باشد، از بیمارستان ترخیص می شوید.

برای آشنایی با مراحل بستری شدن و جراحی اینجا را کلیک نمایید.


!
اگر عمل جراحی بر روی افراد بالاتر از چهل سال صورت بگیرد باید نوار قلب، عکس از قفسه سینه و غیره به صورت جداگانه انجام شود.


!
اگر انتظار رود که عمل منجر به خونریزی زیادی شود، اهداء خون ممکن است چندین هفته قبل از جراحی صورت گیرد.


!
در برخی مواقع ممکن است برخی آزمایشات به توصیه پزشک قبل از مراجعه به بیمارستان انجام شود که لازم است نتایج آن را در بیمارستان همراه داشته باشید.

مرحله هشتم: انجام مراقبت های بلند مدت بعد از درمان اولیه

پزشک معالج شما بنابر صلاحدید می توانداقدامات بلندمدت رفتاری (اصلاح سبک زندگی، رژیم درمانی، ورزش درمانی و غیره) را برای شما تجویز نماید.

برای اینکه در آینده دچار آریتمی قلبینشوید باید در سبک زندگی خود تغییرات جدی از قبیل موارد زیر را لحاظ نمایید:

  • ترک سیگار و الکل
  • کاهش وزن
  • تغییر رژیم غذایی


!
در بسیاری مواقع در صورتی که یک عضو بدن جدا شود، جهت نمونه برداری به آزمایشگاه ارسال شده و لازم است نتیجه توسط پزشک بررسی شود.

نکات کلیدی

  • چنانچه از بیمه استفاده می کنید، از پذیرش بیمه خود توسط پزشک مطمئن شوید.
  • توصیه دانوما این است که یک پزشک عمومی را به عنوان پزشک خانواده خود انتخاب کنید و هنگام بروز علائم اولیه هر بیمای اول به ایشان مراجعه نمایید چراکه بسیاری از بیماری ها (بیماری های متداول فصلی و غیره) توسط پزشک عمومی قال درمان است و از طرفی پزشک عمومی با یک نگاه کل نگرانه می تواند با بیماری مورد نظر مواجه شود. سپس در صورت نیاز می توانید به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
  • برای دریافت داروهای خاص (و پرهزینه) با استفاده از بیمه خدمات درمانی، نیروهای مسلح و سلامت: برای دریافت دارو کمیاب و گران با دفترچه خدمات درمانی (کارکنان و بازنشستگان دولت)، نیروهای مسلح و بیمه سلامت، برای اولین بار باید در یکی از داروخانه های اصلی دولتی (مانند 13 آبان) پرونده پزشکی تشکیل نمایید. در هنگام تشکیل پرونده سیستمی برای دارو، مدارک زیر را به کارشناس مروبطه تحویل نمایید:
    • نسخه پزشک بر روی دفترچه بیمه
    • مدارک تشخیصیبیماری شامل مدارک پرتوپزشکی (سونوگرافی، MRI و غیره) و یا آزمایشات مبتنی بر نمونه گیری.
    • نسخه گواهی پزشک متخصص با ذکر علت بیماری (برای دریافت داروهای پرهزینه)
    • در نهایت کارشناس مربوطه اطلاعات را در سیستم ثبت می نماید. شایان ذکر است در محدوده بازه زمانی و یا تعداد دارو در نسخه (که در پرونده سیستمی ثبت شده است)، برای موارد بعد با مراجعه به داروخانه هایی که آن دارو را دارند می توانید مراجعه نموده و طبق تعرفه تسهیلات بیمه، دارو را دریافت نمایید. شایان ذکر است این پرونده سیستمی، بر مبنای هر داروی خاص بر اساس بازه زمانی و یا تعداد دارو که در نسخه پزشک قید شده است، تشکیل می شود.
  • برای دریافت داروهای خاص (و پرهزینه) با استفاده از بیمه تأمین اجتماعی: صاحبان بیمه تأمین اجتماعی برای اولین بار نیاز به تأیید دارو در سامانه ندارد. اما برای بار دوم باید مراحل فوق را جهت ثبت دارو در سیستم طی نمایند.

لغات و اصطلاحات

  • خدمات پاراکلینیک: مجموعه ای از خدمات بهداشتی و درمانی، مربوط به ناهنجاری ها و مشکلات نهفته در بدن هستند که با معاینه عادی کشف نمی شود و نیاز به بررسی های آزمایشگاهی با استفاده از تجهیزات خاص دارند. به جرات می توان گفت که این نوع از خدمات سرپایی، بیشترین سهم از هزینه های درمانی خانواده ها را در بر می گیرند.
  • معاینه بالینی: معاینه بالینی در پزشکی و پرستاری به دانش درک و شناخت علائم پزشکی (ساین) و نشانه‌های بیماری (سمپتوم) گفته می‌شود که با حس پنجگانه معمولی و بدون نیاز به تجهیزات ویژه پزشکی یا به عبارتی بر بالین بیمار نیز، قابل شناخت و درک بوده و در نخستین مراجعه بیمار و به صورت سرپایی (درون مطب و کلینیک) توسط پزشک یا پرستار تشخیص و مدرک می‌شوند.

منابع و ارجاعات

 

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یازده − 5 =