شلیل، خواص و مضرات

میوه شلیل

0

مقدمه

شلیل میوه ای تک هسته ای (مانند زردآلو، هلو، گیلاس و …) بوده و از خانواده هلو است. گونه‌ای از هلو که میوه‌های بدون کرک تولید می‌کند و به همین علت هلوی بدونِ کرک نیز نامیده می‌شود. شلیل، بومی آسیاست. طعم آن شیرین تر از هلو است و طبع سرد و تر دارد. این میوه سرشار از ویتامین، آنتی اکسیدان، فلاوونوئیدها و پتاسیم است. شلیل همچنین یک محافظ در مقابل گرمازدگی و تقویت کننده برای سیستم ایمنی بدن است.

در این مطلب؛ خواص و ویتامین ها، طبع، عوارض و مشخصات گیاه شلیل ارائه می شود. امید است با مطالعه این مطلب شناخت خوبی از شلیل به دست آورید.

متن اصلی

مشخصات شلیل

مشخصات میوه شلیل عبارت است از:

  • نامهای دیگر: بطبخ هندی محال
  • نام لاتین: smooth و Nectarine و peach
  • اشکال دارویی: میوه، گل، برگ، مغز هسته

پیشینه و تاریخچه شلیل

اعتقاد بر این است که شلیل یکی از قدیمی‌ترین میوه‌ها بوده و ظاهراً ۲۰۰۰ سال قبل در چین رشد می‌نمود و از طریق جاده ابریشم به ایران، یونان و رم باستان راه پیدا کرد. هم اکنون بهترین نوع آن در ایران کشت می‌شود. این میوه از قرن شانزدهم و هفدهم به انگلستان رفت و توسط اسپانیایی‌ها به آمریکا برده شده و اکنون به مقدار زیاد در کالیفرنیا کشت می‌شود. در فرهنگِ دهخدا شلیل به معنای میوه‌ی خوشبو و گوارا و آبدار شبیه به شفتالو اشاره شده است. انواع هلو و شلیل در باغ های استانهای تهران، البرز، همدان، کردستان و خراسان شمالی تولید می‌شود که در این میان استان البرز مقام نخست را دارد.

مزاج، طبع و مصلح شلیل

ارزش غذایی شلیل

طبع و مصلح شلیل عبارت است از:

  • مزاج شلیل: طبع شلیل سرد و تر است
  • مصلح شلیل: موادی مانند انیسون، زنیان، زیره، روغن زیتون و عسل مصلح و بهبود دهنده خواص و مزاج شلیل هستند.

ترکیبات، ویتامین ها و مواد معدنی شلیل

ارزش غذایی 100 گرم شلیل به صورت زیر است:

مواد اصلی تشکیل دهنده

مقدار در 100 گرم

انرژی (کالری)

44  کیلوکالری

کربوهیدرات

10.55  گرم

پروتئین

1.06  گرم

چربی

0.32  گرم

آب

87.59  گرم

فیبر

1.70  گرم

قند

7.89  گرم

ویتامین ها

مقدار در 100 گرم

ویتامین  A

17.00  میکروگرم

ویتامین  E 

0.77  میلی گرم

ویتامین  K  

2.20  میکروگرم

ویتامین  C  

5.40  میلی گرم

تیامین  (B1)

0.03  میلی گرم

ریبوفلاوین  (B2)

0.03  میلی گرم

نیاسین  (B3)

1.13  میلی گرم

کولین  (B4)

6.20 میلی گرم

پانتوتنیک اسید  (B5)

0.19  میلی گرم

ویتامین  B6

0.03  میلی گرم

        ویتامین B9

5.00 میکروگرم

مواد معدنی

مقدار در 100 گرم

کلسیم

6.00  میلی گرم

آهن

0.28  میلی گرم

منیزیم

9.00  میلی گرم

فسفر

26.00  میلی گرم

پتاسیم

201.00  میلی گرم

روی

0.17  میلی گرم

مس

0.09  میلی گرم

منگنز

0.05  میلی گرم

خواص و فواید درمانی شلیل

فواید و خواص شلیل عبارت است از:

  • جلوگیری از هیپوکالمی (کاهش سطح پتاسیم در بدن): هیپوکالمی به عارضه ی کمبود پتاسیم در جریان خون گفته می شود که می‌تواند منجر به ضعف عضلات قلب و اختلال در ریتم آن شود. شلیل منبع غنی پتاسیم است و به درمان این عارضه کمک می‌کند
  • بهبود سلامت پوست: شلیل منبع غنی ویتامین C است که می‌تواند از آسیب دیدن پوست در اثر اشعه‌های فرابنفش خورشید جلوگیری کند. این ویتامین همچنین نقش مهمی در سنتز کلاژن دارد، همچنین با پیری پوست مبارزه می‌کند و در سرعت بخشیدن به فرآیند بهبود زخم و درمان خشکی پوست مفید است
  • تقویت سیستم ایمنی بدن: یکی از بهترین فواید شلیل، افزایش قدرت دفاعی بدن و بهبود عملکرد سیستم ایمنی است. وجود مقادیر زیادی ویتامین سی و بتاکاروتن در این میوه، به این مساله کمک می کند. ویتامین C همچنین به تولید مجدد ویتامین E در بدن کمک می کند. این ویتامین نیز به مبارزه با رادیکال‌های آزاد کمک می کند
  • کمک به کاهش وزن: فیبر شلیل می‌تواند در کاهش وزن اثرگذار باشد. فیبر، آب را در روده‌ها به یک ترکیب ژله ‌مانند تبدیل می‌کند که این موضوع از جذب کلسترول و چربی‌ها در خون جلوگیری می‌کند. این موضوع به کاهش وزن کمک می کند
  • جلوگیری از ریزش مو: از خواص دیگر شلیل، کمک به جلوگیری از ریزش مو‌ها است. شلیل سرشار از مواد مغذی است که می‌تواند موجب تغذیه پوست سر و تقویت فولیکول‌های مو شده و از ریزش مو جلوگیری کند
  • کم به بهبود بینایی: شلیل حاوی مقادیر بالایی ویتامین A و بتاکاروتن است و بنابراین در سلامت بینایی مفید بوده و از چشم در مقابل صدمات مراقبت می‌کند. شلیل همچنین دارای لوتئین است که برای جلوگیری از گسترش انحطاط لکه زرد چشم مفید و تاثیرگذار است.

عوارض و موارد منع مصرف شلیل

عوارض شلیل

با وجود خواصی که شلیل دارد، ممکن است مصرف آن برای برخی افراد مضر بوده و همچنین زیاده روی در مصرف آن عوارض زیر را به دنبال دارد:

  • ایجاد ادرار زیاد: برگ شلیل دارای خاصیت مدر است، بنابراین زیاده روی در مصرف آن باعث دفع زیاد آب از بدن شده و ممکن است موجب خشکی و کم آبی بدن شود
  • ایجاد آلرژی خفیف: مصرف شلیل ممکن است باعث ایجاد حساسیت با نشانه هایی مانند احساس خارش در دهان و گلو و ورم پلک ها، لب‌ها و صورت، معده درد، اسهال، استفراغ و آبریزش بینی شود
  • ایجاد آلرژی شدید یا آنافیلاکسی: آلرژی شدید به شلیل می‌تواند باعث آنافیلاکسی شده و بسیار خطرناک و حتی کشنده باشد.
هسته شلیل را به هیچ وجه نباید خورد زیرا دارای آمیگدالین است که در بدن تبدیل به سیانین می‌شود و می‌تواند مسمومیت‌های سیانیدی ایجاد کند.
پیشنهاد میوه آووکادو

کاربرد و موارد مصرف شلیل

تاریخچه شلیل

شلیل هم به صورت میوه خام مصرف می شود و هم در تهیه انواع خوراکی ها مانند کیک، دسر، بستنی، مربای شلیل و … مورد استفاده قرار می گیرد.

مشخصات گیاه شلیل

مشخصات گیاه شلیل

گونه دیگری از هلو شلیل نامیده می‌شود. تاکنون به صورت بومی و خودرو در ایران دیده نشده است و تکثیر آن از طریق پیوند آن انجام می‌گیرد. درخت شلیل خود گردافشان بوده و طول عمر کمی دارد. میوه های آن گرد، گوشتی و آبدار هستند و دارای هسته ای با مغز تلخ می باشند. میوه های نهال شلیل بسته به نوع رقم کشت شده از ابتدای تابستان تا ابتدای پاییز به ثمر می رسند.

 

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

13 − پنج =