خیار | پیشینه، انواع، طبع، خواص و ویتامین ها، شیوه نگهداری و کاربرد

خیار گیاهی از تیره کدوییان است. خیار ساقه ای دارد، دور هر تکیه گاهی می پیچد و میوه ‌ها از آن آویزان می‌شوند. خیار در اصل بومی آسیای میانه است اما تقریبا در همه قاره‌ ها رشد می‌کند. برگ های خیار، بزرگ بوده و می‌تواند روی دیگر میوه ‌ها سایه بیاندازد. خیار معمولاً استوانه شکل است و عموما جایگاهی مانند گوجه فرنگی و کدو دارد. ۹۵ درصد خیار آب است. خیار در تهیه انواع سالاد و نوشیدنی، مانند سالاد خیار و گوجه فرنگی، سالاد ونیز با خیار، آبدوغ خیار، سالاد پیازچه و خیار، تارتین خیار، نوشیدنی خیار و ریحان و … کاربرد دارد. از نظر طب سنتی، خیار طبع سرد و تر دارد.

در این مطلب؛ پیشینه، انواع، خواص و ویتامین ها، شیوه مصرف، شیوه درست نگهداری و کاربردهای خیار ارائه می شود. امید است با مطالعه این مطلب شناخت خوبی از این میوه به دست آورید.

پیشینه و تاریخچه خیار

به اعتقاد پژوهشگران، منشا پیدایش گیاه خیار، کشور هند بوده و این کشور امروزه یکی از بزرگ‌ ترین ذخایر ژنتیکی گیاه خیار را دارد. بیش از سه هزار سال است که در منطقه غرب آسیا کشت خیار رایج بوده است. خیار از هند به کشورهای یونان و روم باستان منتقل شده‌است. گفته می شود، امپراتور روم در طول فصل تابستان و زمستان از خیار به عنوان یک میوه روی میز غذای خود استفاده می‌کرده‌است. سابقه کشت خیار در فرانسه به قرن نهم میلادی و در انگلستان به قرن چهاردهم میلادی بازمی‌گردد، که توسط رومیان به این مناطق منتقل شده ‌است. در کشور آمریکا نیز سابقه کشت به اواسط قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد. در قرن هفدهم میلادی علیه مصرف میوه‌ها و سبزیجات نپخته در کشور آمریکا جنبش‌هایی به راه افتاد و مردم معتقد بودند نباید از سبزیجات و میوه‌های نپخته مصرف کرد به همین علت از خیار برای تغذیه گاو ها استفاده می‌شد که از همین زمان اصطلاح خیار گاوی در آمریکا متداول شد. امروزه بزرگ‌ترین تولیدکننده خیار در سطح جهان، کشور چین با بیش از ۶۰ درصد تولید جهانی خیار و خیار شور است و پس از آن کشورهای ترکیه، روسیه، ایران و آمریکا قرار دارند.

انواع خیار

در این قسمت، دو شکل از دسته بندی خیار ارائه می شود:

دسته بندی اول: سه گونه اصلی از خیار خوراکی وجود دارد که شامل ترشی، معمولی و چنبر می‌شود

دسته بندی دوم: در دسته بندی دیگری، خیار انواع مختلف دارد که عبارتند از:

• خیار چنبر معمولی: خیار چنبر خیاری باریک و دراز است که نسبت به خیار سبز، کم عطر تر است. میوه خیار چنبر دارای رنگ سبز روشن و راه‌ راه است. خیار چنبر دارای خواص درمانی نیز می باشد. خیار چنبر ضد سرطان و ضد صفرا است و فشارخون را پایین می‌آورد

• خیار ارمنی (Armenian): خیار ارمنی یا خربزه ماری (snake melons)، سبزی ‌ای بلند و پیچیده با رنگ سبز تیره است. پوستی نازک و راه راه به رنگ سبز کم رنگ دارد که با رسیدن و  بالغ شدن، به رنگ زرد تبدیل شده، و عطر و بوی عالی و طعم بسیار ملایمی دارد

• خیار سبز: از رایج ‌ترین نوع خیار، خیار سبز است که با نام خیار بادرنگ نیز شناخته می شود. این خیار دارای مواد مغذی و آنتی اکسیدان می باشد

• خیار بیتر ملون یا کارلا: این نوع خیار در رنگ ها و گونه ‌های مختلفی تولید و عرضه می شود. کارلا گیاهی گرمسیری و نیمه گرمسیر است. بر روی سطح این نوع خیار برجستگی‌هایی وجود دارد که آن را از سایر خیارها جدا می‌کند

• خیار خسیب پرگل هندی: این نوع خیار گلخانه‌ های و پر گل دارای میوه‌ای کشیده و شیاردار می‌باشد. دارای برگ های پهن به رنگ سبز می باشد و میوه گیاه سبز متمایل به روشن است
• خیار لیمویی (Lemon Cucumbers): خیار لیمویی، رنگی لیمویی مایل به زرد داشته و بسیار شبیه به لیمو می باشد. خیار لیمویی، ترد است و طعمی شیرین دارد. نکته قابل توجه این است که این میوه، تنها ظاهری شبیه به لیمو دارد، اما نوعی خیار محسوب می شود. خیار لیمویی، فاقد قسمت های تلخ موجود در اکثر خیارها است. این نوع خیار پوسته نازک و دانه های نرم دارد. خیار لیمویی خام بسیار خوشمزه بوده و در سالادها استفاده می شود. همچنین، می توان از آن برای تهیه ترشی نیز استفاده کرد

• خیار شاخدار آفریقایی: خیار خالدار آفریقایی گیاهی یک ساله و رونده بوده و در رنگ های مختلفی چون سفید، نارنجی و… تولید و عرضه می شود

• خیار گرد ایتالیایی: خیار گرد ایتالیایی خیاری کوچک، گرد، سبز یک دست و دارای بوی مطبوعی می باشد. این خیار طعم دار و شیرین بوده و دارای موادی برای هضم بهتر غذا می باشد. مناسب برای تازه خوری میباشد

• خیار خالدار: نوعی خیار خالدار می ‌باشد که در رنگ های سفید و سبز کشت می‌شود

• خیار خار پشت یا جوجه تیغی: این گیاه بیشتر گیاهی زینتی و کمیاب بوده و دارای میوه ای به رنگ سبز، مانند کیوی است. زمانی که این میوه به طور کامل برسد به شکل زرد در می‌آید

• خیار مشک: گیاهی چند ساله و علفی، از خانواده کدوییان بوده و رشد سریعی دارد. همچنین میوه‌ای خوشمزه و شیرین دارد

• خیارهای ایرانی (Persian Cucumbers): این خیارها، بسیار شبیه به خیارهای slicing آمریکایی هستند اما کمی کوتاهتر و جمع و جورتر هستند. این خیارهای ترد و آبدار، در اکثر آب و هواها، خصوصا آب و هوای گرم، رشد و پرورش می‌یابند. اگر میخواهید غذای سرخ کردنی درست کنید، استفاده از این خیارها بسیار توصیه می‌شود. خیارهای ایرانی در انواع مختلف غذاها به صورت های مختلف، قابل استفاده هستند و یکی دیگر از مزایای بزرگ این نوع خیار، در دسترس بودن آن در تمام طول سال است. این خیار طعمی شیرین، ملایم و ترد دارد
• خیار مکزیکی: خیار مکزیکی که هندو انه مکزیکی و یا هندو انه مینیاتوری هم نامیده می شود. اندازه میوه آن 2 تا 5 سانتی متر می باشد. مناسب برای تازه خوری و ترشی است

• خیار سیب سبز ریچارد: خیار سیب سبز ریچارد کروی سبز و با طعم عالی میباشد. اندازه میوه آن 5 تا8 سانتی متر میباشد. مناسب برای تازه خوری و ترشی می باشد

• خیار سفید تایلندی: خیار سفید تایلندی خیاری متوسط، تپل، سفید و دارای بوی مطبوعی است. این خیار طعم دار بوده و دارای پوستی نازک و سفید می باشد. مناسب برای تازه خوری و آشپزی است
• خیار سفید مینیاتوری: خیار سفید مینیاتوری خیاری کوچک، تپل، سفید و دارای بوی مطبوعی میباشد. این خیار طعم دار است و دارای پوستی نازک و سفید بوده که مناسب تازه خوری و آشپزی است

• خیار زرد زیردریایی: خیار زرد زیردریایی خیاری بزرگ، تپل، زرد و دارای بوی مطبوعی می باشد. این خیار طعم دار است که دارای پوستی نازک و زرد بوده و مناسب برای تازه خوری و آشپزی مناسب است

• خیار جالیز اصفهان: با نام علمی Cucumis sativus و نام انگلیسی cucumber. این گیاه بومی هند می باشد. خیار اصفهانی گیاهی است یک ساله و بالارونده که طول آن تا 3 متر می رسد. این گیاه دارای برگ های گرد با 3 تا 5 لوب و ساقه های گوشه دار است

• خیار شور/خیار ترشی (Pickling Cucumbers): طول خیار ترشی، معمولا 7 تا 10 سانتیمتر است. از انواع دیگر خیارها، کوتاه تر بوده و پوستی خاردار و نازک دارد. رنگ خیار ترشی از سبز تیره تا سبز روشن، متغیر است. این خیار، بعد از گذشت ۷ تا ۱۰ روز آماده برداشت می‌شود و تشخیص مناسب بودن یا نبودنِ آن برای استفاده در ترشی، تنها از شکل ظاهری آن، پیداست. این نوع خیار انتخابی عالی برای درست کردن خیارشور و ترشی است، زیرا به راحتی در شیشه جا می شود. این نوع خیار محبوبیت زیادی در فرانسه دارد، جایی که در آن ترشی همراه با پیت مورد استفاده قرار می گیرد

• خیار Kirby: خیار Kirby، از محبوب ترین انواع خیارهای تجاری است و بعد از تولید، بلافاصله به فروش می رسد. این خیار کم دانه، پوستی نازک و طعمی بسیار ترد و لذیذ دارد. خیار Kirby، خیاری سفت و محکم بوده و و در تمام طول سال در دسترس است. این خیارهای ترد و خوشمزه، پوستی ناهموار دارند و برای استفاده در سالادها، سس های سالسا، سرو شدن کنار غذای اصلی و تهیه ترشی انتخاب بسیار خوبی هستند. این خیار، خصوصا در اواسط تابستان، بیشترین محصول را دارد. مصرف این خیارها به دلیل تردی و طعم بی‌نظیرش، بصورت تازه و خام، پیشنهاد می‌شود
• خیار باغی (Slicing): خیار Slicing از خیار ترشی بلندتر است و طول آن تقریبا به 20 سانتیمتر می‌رسد و پوست بسیار ضخیم تری نیز دارد. این نوع خیارها، رنگ سبز تیره یکنواختی داشته و ممکن است ظاهر برخی از آن ها، کمی باهم متفاوت باشند. این گیاه می‌تواند تا شش هفته، میوه تولید کند و در اغلب فروشگاه های مواد غذایی، به آسانی یافت می‌شود و برای حفظ رطوبت یک لایه واکسی روی آن وجود دارد؛ بنابراین، باید در هنگام مصرف پوست آن کنده شود. این نوع خیار با عنوان خیار Slicing آمریکایی نیز شناخته شده و به دلیل داشتن پوست ضخیم و صاف و بدون خار آن، زیبا و برای حمل و نقل بسیار مناسب است. خیارهای باغی، رایج ترین خیار در آمریکای شمالی هستند. دانه های داخل این خیارها، بزرگ هستند
• خیار Cocktail: این خیار با نام خیار میان وعده (snack cucumbers) نیز شناخته شده و بسیار کوچک اند و پوست نازکی دارند. همه افراد، این نوع خیار را به خوبی نمی‌شناسند. این خیار، تنها با چند گاز کوچک، تمام می‌شود. خیار Cocktail به عنوان یک میان وعده سریع، سبزی بسیار مناسبی است. آنها ریز، ترد و بی دانه و خوشمزه بوده و رنگ سبز دارند
• خیار انگلیسی (بدون دانه): خیار انگلیسی با نام های خیار خانگی داغ و خیار بدون دانه نیز شناخته می شود. این نوع خیار بلند بوده، و پوست آن نازک و به رنگ سبز تیره است. این نوع خیار اغلب در سوپرمارکت ها در داخل پلاستیک به فروش می رسد. این خیارها برای رشد، نیازی به خانه گرم و یا پوشش پلاستیکی ندارند. این خیار دارای طعم ملایمی بوده و پوست آن نازک و تعداد دانه ها بسیار کم است. همانند خیار ارمنی، خیار انگلیسی به خوبی برش داده شده و برای تهیه ترشی مناسب نیست. با این حال، می توان از آن برای تهیه کوکتل استفاده نمود. خیار انگلیسی اغلب، با عنوان خیار بدون پوست (burpless) شناخته شده و در گلخانه، بهترین رشد را دارد؛ به همین دلیل معمولا کمی گران تر از انواع دیگر خیارهاست
• خیار چینی Soyu: این خیار، بلند و خمیده به رنگ سبز لیمویی، نوارهایی به رنگ سبز تیره داشته و دارای گوشتی ترد و سفید و کم آب است. به دلیل عطر و طعم ملایم و شیرینی که دارد، Soyu در اغلب رستوران ها و بازارها یافت می‌شود. این نوع خیار، آسیایی و غیر پیوندی است
• خیار Diva: خیار Diva از خوشمزه ترین خیار های دنیاست. طول آنها معمولاً از 13 تا 15 سانتیمتر متغیر است و بدون دانه، بسیار خوشمزه، ترد و لطیف است. در فضای باز به خوبی رشد کرده، آب و هوای گرم و خاک زهکشی شده را ترجیح می دهند. این نوع خیار، در هوای سرد، محصول خوبی نخواهند داشت 

•  خیار کُره ای (Korean Cucumbers): خیار کره ای، بلند و باریک، با پوستی نازک همراه با خارهای کوچک است. این خیار، به صورت خام، ترد و شیرین است و همانند بعضی از انواع خیارها، طعم تلخی ندارد. انواع خیارهای کره ای شامل White Sun،Summer Delight و Silver Silver می‌شود و همگی بلندتر و نازک تر از سایر انواع خیارها هستند

• خیار Iznik: خیار Iznik، نوعی خیار cocktail است؛ بسیار کوچک است و پوست نازک و بدون خاری دارد و طول آن تنها به 8 یا 10 سانتیمتر می رسد. این نوع خیار، بدون دانه و بسیار خوشمزه است و در برابر انواع دلمه و کپک، مقاومت بسیاری دارد. اگر بصورت روزانه برداشت شود، کیفیت بالاتری خواهد داشت و تعداد محصول تولیدی اش، بیشتر خواهد شد. این سبزی برای رشد بهتر، به آب و هوای گرم و خاک غنی و زهکشی شده نیاز دارد و با افزودن کود مناسب به گیاه، عملکرد آن بهتر نیز خواهد شد
• خیار Tyria: خیار Tyria بسیار بلند و طول آن تقریبا به 35 سانتیمتر می‌رسد. پوستی شیاردار و زیبا به رنگ سبز تیره دارد. معمولا به صورت ارگانیک پرورش یافته و در برابر استرس‌های محیطی، بسیار مقاوم است. خیارهای Tyria تلخ نیستند و عطر و طعم مطبوعی دارند. این خیار، بومی اروپاست و رشد و محصول دهی بسیار خوبی دارد
• خیار کاترینا Katrina: خیار Katrina در گلخانه بهترین رشد را دارد و طول آن تقریباً به 15 سانتیمتر می‌رسد. محصول تولیدی این گیاه بسیار بزرگ و در شکل و اندازه بسیار یکنواخت است. این گیاه در برابر انواع بیماری ها، خصوصا دلمه بستن بسیار مقاوم است و یک میان وعده عالیست. خیارهای کاترینا در اوایل تا اواسط فصل، به خوبی رشد کرده و برای محصول دهی، نیازی نیست مدت زمان زیادی صبر کنید

• خیار سقراط (Socrates): خیار سقراط؛ پوستی نازک، به رنگ سبز تیره و تقریباً 20 سانتیمتر طول دارند. از نظر طعم و مزه، جزو بهترین خیارها است. به راحتی می توان خیار سقراط را در داخل خانه و یا فضای سربسته، در دمای حداکثر 28 درجه سانتیگراد پرورش داد. با استفاده از کودهای پلاستیکی و همچنین پوشش های پلاستیکی، گیاه، نیرومند تر و پر محصول تری خواهد شد، زیرا موجب ایجاد گرما و محافظت در برابر حشرات می‌شود
• خیار هندوانه‌ای Gherkin: شکل این نوع خیار، شبیه به هیچ یک از خیارهای معمولی نیست. این خیارها کوچک و مستطیلی هستند و قطر آنها معمولاً حدود 3 سانتیمتر است. به دلیل اندازه کوچک و رنگ لیمویی آن همراه با راه راه هایی به رنگ سبز تیره، شبیه هندوانه های کوچک است و دلیل نام گذاری این نوع خیار نیز همین است. این خیار نازک و ترد است و طعمی همانند طعم مرکبات دارد و سرشار از ویتامین‌های A و K است. کاشت این نوع خیار در باغچه های خانگی، بسیار متداول و محبوب است، زیرا تولید بالایی دارد و از طعم و مزه منحصر به فردی برخوردار است. این گیاه همچنین از تابستان تا پاییز، در دسترس همگان است
• خیار ژاپنی (Kyuri/Japanese Cucumbers): این خیارها بسیار باریک اند و پوستی نازک با برجستگی های کوچک به رنگ سبز تیره دارند. این خیار دانه های بسیار ریز و طعمی شیرین و ترد دارد و برای چندین هفته، میوه دهی زیادی خواهد داشت. این گیاه، رشدی عمودی دارد و از خانواده خربزه، کدو و کدو مسما است و به انواع سالاد و ترشی، طعم بی‌نظیری خواهد بخشید. خیارهای غربی تا حدودی به شکل خمیده اند، اما خیارهای ژاپنی معمولا بسیار صاف هستند

• خیار Poniente: این خیار تا 30 سانتیمتر طول دارند، به صورت عمودی رشد کرده و بسیار محکم و مقاوم است و هر ساله محصول زیادی تولید می‌کند. خیار Poniente برای شکم پر شدن بسیار مناسب است
• خیار Unistar: این خیار، نوعی خیار cocktail محسوب شده که طول آنها، بیش از 10 سانتیمتر نیست. دارای عطر و طعم ترد و عالی‌ بوده و در برابر کپک بسیار مقاوم است. آب و هوا و خاک گرم، برای این گیاه ایده آل است و برای رشد بهتر، به آبیاری زیادی نیاز دارند
• خیار هندی غربی Gherkin: این خیار؛ کوچک، گرد و پر از برآمدگی است. بافتی ترد و طعمی قوی و کمی ترش دارد. این خیار در تمام طول سال در دسترس بوده و در اواخر فصل بهار، بیشترین محصول‌دهی را دارد. این نوع خیار با نام های خیار خاردار (Pricklycucumber)، خیار Maroon و کدوی هند غربی نیز شناخته شده و می‌توان آن‌ را هم به صورت خام و هم بصورت پخته، مصرف کرد
• خیار نمک و فلفل (Salt and Pepper Cucumbers): این خیار، به رنگ زرد کمرنگ و یا سفید یوده و طول آن تقریبا به 13 سانتیمتر می رسد. دانه های شفاف و ترد، و عطر و طعمی ملایم دارند و هرچه رسیده تر شوند، رنگ‌ آنها تیره تر خواهد شد. روی پوست آنها، برجستگی هایی سیاه رنگ وجود دارد و دلیل نام گذاری این خیار نیز همین است. خیار نمک و فلفل که از اواسط تا اواخر تابستان شکوفا می شود، خیاری پیوندی است و بهترین طعم را در ترشی، و یا بصورت تازه و خام دارد. این سبزی در بسیاری از دستورهای پخت غذایی کاربرد داشته و در تزئینات، طعم دهی به مواد غذایی، و حتی به عنوان پیش غذا، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورت نگهداری این نوع خیار در یخچال، تا یک ماه سالم می‌ماند

مزاج، طبع و مصلح خیار

طبع و مصلح خیار از نظر طب سنتی عبارت است:

• طبع خیار: طبع خیار سرد و تر است
• مصلح خیار: مصلح خیار؛ عسل، مویز یا خرما و یا ادویه‌ جاتی مانند رازیانه، زنیان، نمک و یا نعناع می ‌باشد. افراد گرم مزاج بهتر است برای بهبود و افزایش خواص و مزاج خیار، آن را با سکنجبین مصرف کنند

ترکیبات، ویتامین ها و مواد معدنی خیار

ارزش غذایی خیار، در مقدار 100 گرم به شرح زیر است:

• مواد اصلی تشکیل دهنده خیار: انرژی (کالری): (15 کیلو کالری)، کربوهیدرات (3.63 گرم)، پروتئین (0.65 گرم)، چربی (0.11 گرم)، آب (95.23 گرم)، فیبر (0.50 گرم)، قند (1.67 گرم)
• ویتامین ها خیار: ویتامین A (5.00 میکروگرم)، ویتامین E (0.03 میلی گرم)، ویتامین K (16.40 میکروگرم)، ویتامین C (2.80 میلی گرم)، ویتامین B1 (0.03 میلی گرم)، ویتامین B2 (0.03 میلی گرم)، B3 (0.10 میلی گرم)، کولین (6.00 میلی گرم)، B5 (0.26 میلی گرم)، ویتامین  B6 (0.04 میلی گرم)، فولات (7.00میکروگرم)
• مواد معدنی خیار: کلسیم (00 میلی گرم)، آهن (0.28 میلی گرم)، منیزیم (13.00 میلی گرم)، فسفر (24.00 میلی گرم)، پتاسیم (147.00 میلی گرم)، سدیم (2.00 میلی گرم)، روی (0.20 میلی گرم)، مس (0.04 میلی گرم)، منگنز (0.08 میلی گرم)، سلنیم ( 0.30 میکروگرم)

فواید دارویی و درمانی خیار

خیار فواید زیادی دارد که برخی از آن ها عبارت است از:

• مقابله با کم آبی بدن: آب یک مایع حیات بخش است که برای بدن ضروری است. وجود آب کمتر از مقدار لازم در بدن باعث کم آبی بدن شما شده و فرد را مستعد ابتلا به برخی از بیماری‌ ها می کند. گنجاندن خیار در رژیم غذایی روزانه، آب از دست رفته بدن را جبران کرده و بدن فرد را کاملا هیدراته نگه می دارد. بعد از یک تمرین شدید یا فعالیت بدنی طاقت فرسا، به خصوص در اوج تابستان، با خوردن چند تکه خیار، آب از دست رفته بدن را جبران کنید
• سرشار از فیبر: خیار منبع خوبی از فیبر مغذی است که به عملکرد صحیح بدن کمک می کند. ترکیب فیبر و آب در خیار می تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند. به همین دلیل است که متخصصان تغذیه به دیابتی ها توصیه می کنند که آن را به طور منظم مصرف کنند، زیرا می تواند باعث ترشح مقدار مناسب انسولین در لوزالمعده شود و در نتیجه به تنظیم قند تولید شده کمک کند
• سلامت استخوان ها: خیار منبع خوبی از کلسیم مورد نیاز برای از بین بردن خطرات ناشی از تراکم استخوان پایین است. از اضافه کردن خیار به رژیم غذایی خود غافل نشوید، با این کار حتی با گذشت زمان و افزایش سن، از داشتن استخوان ها و غضروف های قوی لذت خواهید برد. خیار همچنین در بهبود جذب کلسیم و ترمیم عضلات استخوان نیز موثر است
• جلوگیری از رشد سلول های سرطانی: خیار به خواص ضد سرطانی معروف است. این میوه مفید می تواند گسترش سلول های سرطانی را در سراسر بدن کاهش دهد. متخصصان سرطان از بیماران خود می خواهند که خیار مصرف کنند تا سلول های آسیب دیده بدن خود را بازیابی کنند
• کاهش التهاب مزمن: محتوای آب و ویتامین C موجود در خیار می تواند از گسترش سلول های آسیب دیده در بدن جلوگیری کند، بنابراین فرد را از چندین بیماری التهابی مزمن از جمله بیماری های قلبی نجات می دهد. آنتی اکسیدان های موجود در خیار با تقویت ایمنی بدن، با التهاب مبارزه می کند
• تقویت موها: گوگرد و سیلیکون موجود در خیار می تواند به تقویت و شادابی موها کمک کند. خیار علاوه بر نرم و ابریشمی کردن موها، باعث رشد موها نیز می شود
• جلوگیری از یبوست: مقدار ناکافی آب و فیبرهای غذایی در بدن ممکن است باعث یبوست و ناراحتی‌های شکمی شدید شود. خوردن خیار به حفظ آب و فیبر بدن کمک؛ و دفع مدفوع را راحت و بدون درد خواهد کرد
• درمان سنگ کلیه: محتوای آب خیار می تواند سموم را از بدن دفع کند. این می تواند کمک زیادی به جلوگیری از ایجاد سنگ کلیه کرده و در عین حال سنگ ها و مواد زائد موجود در مثانه با ادرار از بدن خارج می شوند. همچنین سطح اوریک اسید بدن را تنظیم می کند
• تسکین میگرن: میگرن گاهی به هیچ روشی تسکینی نمی یابد. گنجاندن خیار در رژیم غذایی می تواند تاثیر معجزه آسایی بر تسکین میگرن داشته باشد. منیزیم موجود در خیار کمک می کند فشار خون را کنترل شده و سیستم ایمنی را تقویت می شود
• تقویت کننده پوست: خیار تا حدود زیادی می تواند انواع لک و چین و چروک پوست را رفع کند. خیار را می توان به صورت ماسک موضعی برای روشن شدن و احیای پوست نیز استفاده کرد
• از بین برنده بوی بد دهان: برای خلاص شدن از بوی بد دهان مجبور نیستید از درمان های پرهزینه استفاده کنید. خوردن خیار، باکتری های انباشته شده را از روی لثه و دندان هایتان پاک می کند.

عوارض، مضرات و موارد منع مصرف خیار

با وجود خواص متنوعی که خیار دارد، اما زیاده روی در مصرف آن عوارضی را در پی دارد. این مضرات عبارت است از:

• ایجاد نفخ و باد شکم: خیار، حاوی ماده‌ای به نام کوکوربیتاسین است. این عنصر می تواند باعث ایجاد سوء هاضمه در افراد خاصی شود، به خصوص اگر سیستم گوارشی حساسی داشته باشند. سوء هاضمه باعث ایجاد نفخ می شود. چنانچه با خوردن موادی مانند پیاز، کلم و یا کلم بروکلی در معده خود گاز ایجاد می کنید، توصیه می شود مصرف خیار را نیز محدود کنید
• تجمع سموم بدن: مصرف خیار بیش از مقدار توصیه شده می تواند جدی و خطرناک باشد. مصرف بیش از حد این سبزی بسیار مفید به دلیل وجود عناصر موجود در آن باعث ایجاد طعم تلخ و منجر به تجمع سموم در بدن می شود
• مضر برای افراد حساس به شیر: این عجیب به نظر می رسد، اما واقعیت دارد. بسیاری از اوقات، کشاورزان از موم برای پوشاندن پوست این سبزیجات شکننده برای محافظت از آن در برابر حشرات و همچنین آسیب های حمل و نقل استفاده می کنند. موم از مواد متعددی از جمله کازئین شیر، صابون ها و الکل اتیلیک تشکیل شده است. افرادی که به شیر حساسیت دارند ممکن است به کازئین شیر نیز واکنش آلرژیک نشان دهند
• رشد رادیکال های آزاد و خطر ابتلا به سرطان: ویتامین C سیستم ایمنی را تقویت می کند و برای پیشگیری و مبارزه با بسیاری از بیماری ها نیز بسیار کاربردی است. همچنین برای عملکرد آنتی اکسیدانی خود بسیار موثر است. با این حال، با مصرف بیش از حد، در برابر طبیعت خود، پرو اکسیدان می شود. بنابراین، ممکن است رشد و گسترش رادیکال‌های آزاد فعال و منجر به خطر بالای سرطان، آکنه و سایر موقعیت‌های ضد سلامتی شود
• بهم ریختن تعادل سطح الکترولیت خون و فشار بر قلب: خیار حاوی ۹۰ درصد آب است. مصرف بیش از حد خیار به معنای مصرف حجم زیادی آب است که منجر به افزایش حجم خالص خون می شود. این امر به عروق خونی و قلب فشار می آورد. قلب و رگ های خونی به نوبه خود آسیب های ناخواسته ای را به همراه خواهند داشت. ممکن است باعث عدم تعادل سطح الکترولیت خون و همچنین ترشح سلول های خون شده و این می تواند باعث سردرد و مشکل در تنفس شود
• از دست دادن مایعات اضافی: ترکیبات یا عناصر با خاصیت ادرارآور باعث افزایش دفع آب اضافی از بدن می شود. کوکوربیتاسین موجود در دانه های خیار دارای این خاصیت ادرارآور نیز می باشد. هنگامی که خیار به مقدار زیاد مصرف شود، فرد ممکن است دفع مایعات اضافی از بدن را تجربه کند و این می تواند از تعادل الکترولیتی مورد نیاز بدن جلوگیری کند، این وضعیت می تواند تقریبا به شدت بدن را کم آب کند
• ایجاد آلرژی دهان و پوست: مطالعه انجام شده نشان می دهند، افرادی که به گرده گل ابروسیا، خربزه، چای بابونه، موز و تخمه آفتابگردان حساسیت دارند ممکن است پس از مصرف خیار با پوست سبز، دچار آلرژی شوند. اگرچه پختن یا کباب کردن خیار می تواند این خطر را برطرف کند، بهتر است برای جلوگیری از آلرژی، کدو سبز را جایگزین آن کنند. همچنین سینوزیت یا هر نوع بیماری مزمن تنفسی دارید، بهتر است از خوردن خیار خودداری کنید
• خطر آسیب به سیستم کلیوی: هنگامی که عملکرد کلیه مختل شود، کل سیستم کلیوی را در معرض خطر آسیب قرار می دهد. اختلال در عملکرد کلیه ناشی از نفخ، گاز روده و گرفتگی شکم است که در طول زمان اتفاق می افتد. این به دلیل وجود بیش از حد پتاسیم بیش از حد در بدن است. این وضعیت، هایپرکالمی نامیده می شود. هایپرکالمی به دلیل وجود محتوای بالای پتاسیم در بدن ایجاد می شود. این وضعیت با گذشت زمان بدتر شده و عملکرد کلیه ها را به روشی موثر مختل می کند. این به نوبه خود، سیستم کلیوی را در معرض خطر تسلیم شدن در برابر آسیب قرار می دهد.

شیوه مصرف کردن خیار

به طور معمول، خیار به عنوان یک میوه و به صورت خام مصرف می شود. همچنین خیار به صورت خُرد یا رنده شده در سالاد، ماست و سس از آن استفاده می شود. گاهی نیز خیار به صورت پخته مصرف می شود.

شیوه درست نگهداری خیار

برای نگهداری خیار در یخچال، باید از بسته‌بندی مناسب استفاده کنید. خیارها را در یک کیسه پلاستیکی بدون هوا قرار داده، سپس آن را در قسمت سبزیجات یخچال قرار دهید. این روش می‌تواند خیار را تا دو هفته تازه نگه دارد. برای این کار اگر دستگاه وکیوم در دسترس نبود، می‌توانیم هوای کیسه را با استفاده از جاروبرقی خارج کنید. دمای مناسب برای نگهداری خیار در یخچال بین ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتی‌گراد است. اگر دمای یخچال خیلی سرد باشد، خیار ممکن است یخ زده و رنگ و طعم آن تغییر پیدا کند.

کاربرد ها و محصولات حاصل از خیار

خیار در تهیه انواع غذا، سالاد، نوشیدنی و ترشی، مانند سالاد خیار و گوجه فرنگی، ماست و خیار، آبدوغ خیار، سالاد ونیز با خیار، سالاد پیازچه و خیار، تارتین خیار، نوشیدنی خیار و ریحان، خورشت خیارو … کاربرد دارد. علاوه بر این به خاطر فوایدی که این سبزی برای پوست دارد، در ساخت انواع ماسک مراقبت از پوست مورد استفاده قرار می گیرد

• وبسایت های محتوایی حوزه مواد غذایی
• وبسایت های محتوایی حوزه طب سنتی