بادمجان چیست| پیشینه، انواع، طبع، خواص و ویتامین ها، مضرات، شیوه نگهداری، شیوه مصرف و کاربرد

بادمجان یا بادنجان جزو صیفی جات (مانند گوجه فرنگی، کدو سبز، هویج و…) است، گیاهی خوراکی از تیره بادنجانیان است. این گیاه، در تمام مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری رشد می‌کند. گل بادنجان به رنگ سفید تا بنفش است. این گیاه دارای تخم‌های نرم و کوچک زیادی است. میوه بادمجان؛ تخم ‌مرغی شکل، براق و بنفش بوده و گوشتی سفید دارد. هنگام بریدن بادنجان، سطح بریده‌ شده به‌ سرعت به رنگ قهوه‌ای در می‌آید. بادمجان در تهیه برخی از غذاها و ترشی ها ( مانند میرزا قاسمی، کال کباب شمالی، ترشی لیته بادمجان، رولت بادمجان و گوشت، دلمه بادمجان شکم پر، مسما بادمجان، ترشی هفت بیجار و…) کاربرد دارد. بادنجان را می‌توان به شیوه‌های مختلفی مانند سرخ کردن، گریل کردن، کباب کردن، پختن روی گاز و به صورت شکم ‌پر مصرف کرد. از نظر طب سنتی، طبع بادمجان گرم و خشک است.

در این مطلب؛ پیشینه، انواع، خواص و ویتامین ها، طبع، عوارض، شیوه مصرف، شیوه نگهداری و کاربردهای بادمجان، ارائه می شود. امید است با مطالعه این مطلب شناخت خوبی از بادمجان به دست آورید.

پیشینه و تاریخچه بادمجان (بادنجان)

منشأ گونه گیاه بادمجان از خانواده سیب‌زمینی است که از قدیم در آسیا وجود داشته است. نخستین متن نوشتاری شناخته ‌شده در مورد بادنجان در رساله ای چینی دیده می‌شود که در سال ۵۴۴ کامل شده‌ است. نام‌ های مختلف عربی و آفریقایی برای این گیاه، نشان می‌دهد که این گیاه در اوایل قرون وسطی توسط اعراب و در سراسر حوضه مدیترانه معرفی شده بوده است. کتابی در زمینه کشاورزی، نوشته ابن العوام در سده دوازدهم در اندلس، چگونگی کشت بادنجان را توصیف می‌کند. تا سده شانزدهم در انگلستان مطلبی در مورد بادنجان ثبت نشده‌است. در یک کتاب گیاه‌شناسی انگلیسی در سال ۱۵۹۷ آمده‌است که این میوه در مصر تقریبا در هر جایی رشد کرده و میوه‌ای به بزرگی خیار می‌دهد. ما این میوه را در باغ‌های لندن داشتیم، در آنجا گل داد ولی با نزدیک شدن زمستان پیش از رسیدن، از بین رفت.

انواع بادمجان

به طور کلی بادمجان دارای دو نوع بادمجان قلمی و بادمجان دلمه‌ای است. ولی می‌توان آن ها را در دسته بندی جداگانه ای نیز قرار داد که عبارت است از:

• بادمجان سیاه: این نوع بادنجان، به دو صورت قلمی و دلمه ای در ایران یافت می شود و بیشتر در پخت و پز مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه دارای میوه ای گوشتی وسفید است

• بادمجان سفید و بلند: بادمجان سفید طعم شیرین دارد. بادمجان سفید قبلا به عنوان یک گیاه زینتی مورد توجه قرار می گرفت اما با توجه به خواص دارویی این گیاه، از آن به عنوان یک محصول صیفی در پخت و پز استفاده شد. بادمجان سفید طعم و مزه ای متفاوت نسبت به بادمجان سیاه داشته و طعمی بهتر از بادمجان سیاه قلمی دارد. کشور مصر به عنوان منشا و خواستگاه بادمجان سفید شناخته می شود. بادمجان سفید در دو نوع قلمی و دلمه ای کشت می شود

• بادمجان سبز: این نوع بادمجان، به رنگ سبز بوده و در دو نوع قلمی و دلمه ای کاشت می شود. به دلیل این که پوست این میوه بسیار نازک است در هنگام مصرف، به خصوص در صنایع کنسرو سازی آن را با پوست استفاده می کنند. نوعی دیگر از بادمجان سبز وجود دارد که به آبلونگ لائوسی معروف بوده و شباهت زیادی به طالبی دارد

• بادمجان کالیوپ بنفش راه راه: این نوع بادمجان، یکی از انواع پرخاصیت بادمجان شناخته می شود و ظاهری زیبا و راه راه دارد. این گیاه معمولا بعد از 90 روز میوه می دهد و طعمی شیرین و ترد دارد

• بادمجان گلوب (بادمجان آمریکایی): این بادمجان بزرگ بوده و بافت آن گوشتی است. برای خرد کردن و کباب کردن مناسب است
• بادمجان رز بیانکا: نشانه های روی این بادمجان بسیار زیبا هستند، اما هنگام پخته شدن از بین می روند. این نوع بادمجان طعم ضعیفی داشته و تا حدودی نسبت به بادمجان های بنفش تلخ تر است

• بادمجان زرد: بادمجان زرد بومی مناطق آفریقا است. پوستی نازک داشته و شباهت زیادی به موز دارد. در اوایل رشد، رنگ آن سبز است اما بتدریج به رنگ زرد تغییر رنگ می دهد. سبز آن نیز مورد استفاده قرار می گیرد و از دو نوع قلمی و دلمه ای برخودار است. بادمجان زرد به بادمجان زرد تایلندی نیز معروف است

• بادمجان پینگ تونگ (Ping Tung Eggplant): بادمجان دراز پینگ تونگ به رنگ بنفش تیره بوده و گوشتی شیرین و لطیف دارد. این نوع بادمجان، بومیِ تایوان و در سراسر آسیا بسیار محبوب است. برای خوش طعم تر شدن، بهتر است آن را کباب کرده و با کمی روغن زیتون و نمک سرو کنید. بادمجان پینگ تونگ، ویژگی‌های منحصر به فرد فراوانی دارد؛ نیازی نیست پوست آن گرفته شود، طعم آن تلخ نیست، در همه مناطق ایالات متحده به خوبی کشت و پرورش می‌یابد و رنگ‌ آن با رسیدن، تیره تر می شود. استفاده از این نوع بادمجان، در غذای سرخ کردنی بسیار محبوب است. این نوع بادمجان بسیار نازک بوده و برای پخت انواع مختلف غذاها، مناسب است
• بادمجان آمریکایی یا بغدادی: بادمجان آمریکایی یا بغدادی، خود نیز دارای دو نوع است. نوع اول، معمولی است. در نوع دوم بادمجان آمریکایی، قطر میوه خیلی زیاد و تقریبا با طول میوه برابری می‌کند و نوعی همسانی بین آنها وجود دارد. در هر دو نوع بادمجان آمریکایی بوته گیاه، کوتاه و پر و شاخ و برگ می ‌باشد
• بادمجان ژاپنی: این بادمجان، نسبت به انواع دیگر بادمجان، کوچک تر و لاغرتر بوده و تنها در غذاهای ژاپنی و در برخی موارد به همراه بادمجان چینی استفاده می شود. طیف گسترده ای از بادمجان های بلند و لاغر وجود دارند. آنها در محدوده رنگ بنفش، شامل بنفش تیره و نسبتا تیره هستند. شکل نازک آنها باعث می شود که برای سرخ کردن و برش مناسب باشند

• بادمجان قرمز: این نوع بادنجان به رنگ قرمز بوده و نوع دلمه ای آن به سه دسته بادمجان گوجه فرنگی، بادمجان گیلاس و بادمجان قرمز ترکی تقسیم بندی می شود. در دو نوع دلمه ای و قلمه ای وجود داشته و به روش سایر بادمجان ها مورد کشت قرار می گیرد. همچنین برای رشد مطلوب نیازمند آفتاب کامل می باشد

• بادمجان هندی: این بادمجان جذاب و چاق بوده و در غذاهای هند رایج می باشد. این بادمجان برای خرد کردن و پختن بسیار مناسب بوده و به دلیل داشتن ویژگی های منحصر به فرد در تهیه سس ها، دیپ ها و رایتا کلاسیک (نوعی پیش غذا) استفاده می شود
• بادمجان گِرد بنفش چینی (Chinese Round Mauve Eggplant): این بادمجان میوه‌ای، نژاد چینی دارد و اندازه‌ ای کوچک تا متوسط، به رنگ بنفش کم‌رنگ، با طرح‌ها و رگه های ظریف بنفش پررنگ دارد. هنگامی که این بادمجان به اندازه یک توپ تنیس رسید، بدین معنی است که به اندازه کافی رسیده و آماده خوردن است. از آنجایی که پوست این بادمجان بسیار نرم و لطیف است، معمولا نیازی به کندن آن نیست. بادمجان چینی بسیار متنوع است و می توان از آن در بسیاری از دستورات پخت غذایی استفاده کرد و لذت برد
• بادمجان گرافیتی (Graffiti Eggplant): این نوع بادمجان، رگه هایی ظریف و جذاب راه راه دارد و در اندازه های کوچک یا بزرگ، استفاده می‌شود. دانه های آن کوچک بوده و پوست‌ بسیار نازکی دارد، بنابراین حتی نیازی به پوست گرفتن آنها نیست. این نوع بادمجان، در انواع خورشت، و یا بصورت پخته یا کبابی بسیار پرکاربرد و خوشمزه هست و انواع مختلف آن، شامل بادمجان باران بنفش (Purple Rain)، Fairytale و Shooting Stars است. بادمجان گرافیتی سریع پخته می شده و در ترکیب با گوشت های کبابی و پنیرهایی مانند موزارلا و فتا طعمی بی نظیر و بسیار خوشمزه به غذا خواهد بخشید
• بادمجان تایلندی: این بادمجان کوچک است. آنها به رنگ ارغوانی و سفید بوده و نسبت به سایر انواع بادمجان ها اندکی کوچکتر هستند. در هنگام استفاده از آن ها باید بذرها حذف می شوند و قبل از پخت و پز، باید اسانس تلخ آن ها گرفته شود. در پخت و پز آن باید مقادیر زیادی ادویه جات استفاده شود تا طعم آن ایده آل شود
• بادمجان تخم مرغیِ باغ آفریقایی (African Garden Egg Eggplant): این بادمجان ها، بسیار تلخ و ریز، و بیشتر اوقات، زردرنگ هستند و به صورت خُرد شده و در ترکیب با انواع سس ها و غذاها، همراه با ماهی، گوشت و سبزیجات خرد شده، بی‌نظیر هستند. این بادمجان ها را به دلیل اندازه و سایز کوچک آن ها، می‌توان به راحتی در باغچه های کوچک، کاشت و پرورش داد و به همین دلیل، از محبوبیت خاصی در سراسر آفریقای غربی برخوردار اند. بادمجان آفریقایی Garden Egg بیشتر در آفریقای غربی و مرکزی رشد و پرورش می‌یابد و ذخیره کردن و حمل و نقل آن بسیار راحت و آسان است. این بادمجان مغذی، با کالری بسیار کم و مقادیر زیاد ویتامین C، بتاکاروتن و مواد مفید دیگر، بسیار محبوب و پرکاربرد است

• بادمجان تانگو (Tango): بادمجان تانگو، نوعی بادمجان به رنگ سفید، به شکل گلابی یا تخم مرغ است. این بادمجان ها باید پوست گرفته شوند، زیرا پوست ضخیمی دارند، اما بافت‌ آن ها خامه ای تر و سخت تر از بادمجان‌های بنفش معمولی است. وقتی این بادمجان به زمان برداشت نزدیک می شود، به رنگ زرد درآمده و طعم‌ قوی تر و بافت‌ سفت تری پیدا می کند
• بادمجان سفید: بین بادمجان سفید و رنگ های دیگر، تفاوتی از نظر عطر و طعم و جود ندارد. عطر و طعم آنها ملایم بوده و کمتر از سایر بادمجان ها است. اگر عطر و طعم تلخ را دوست دارید این بادمجان برای شما بسیار مناسب است

• بادمجان ایتالیایی: این بادمجان به رنگ بنفش تیره بوده و کمی کوچکتر و نازک تر از بادمجان گلوب است. طعم آن نیز شیرین تر است. این نوع بادمجان تنها در ایتالیا وجود ندارد، بلکه در اغلب مناطق ایالات متحده آمریکا نیز وجود دارد و در دستورالعمل های غذای ایتالیایی، مانند بادمجان پارمسان، استفاده می شود.

مزاج، طبع و مصلح بادمجان

از نظر طب سنتی، طبع و مصلحات بادمجان به شرح زیر است:

• طبع بادمجان: طبع بادمجان گرم و خشک است
• مصلحات: زیره، گلپر و سرکه مصلح و بهبود دهنده خواص و مزاج بادنجان (بادمجان) هستند.

ترکیبات، ویتامین ها و مواد معدنی بادجان

ارزش غذایی بادمجان به شرح زیر است:

• مواد اصلی تشکیل دهنده: انرژی (49 کیلوکالری)، کربوهیدرات (9.77 گرم)، پروتئین (0.90 گرم)، چربی (0.70 گرم)، آب (86.90 گرم)، فیبر(2.50 گرم)، قند (4.80 گرم)
• ویتامین های بادمجان: ویتامین A (3.00 میکروگرم)، ویتامین E (0.03 میلی گرم)، ویتامین  K(3.70 میکروگرم)، تیامین ( 0.05میلی گرم)، ریبوفلاوین (07میلی گرم)، نیاسین (0.66میلی گرم)، کولین (11.90میلی گرم)، ویتامین B6 (0.14 میلی گرم)، فولات (20.00میکروگرم)
• مواد معدنی بادمجان: کلسیم (00میلی گرم)، آهن (0.77 میلی گرم)، منیزیم (6.00 میلی گرم)، فسفر (9.00میلی گرم)، پتاسیم (12.00میلی گرم)، سدیم (1674.00میلی گرم)، روی (0.23میلی گرم)، مس (0.17میلی گرم)، سلنیم (0.60میکروگرم)

فواید دارویی و درمانی بادمجان

فواید بادمجان عبارت است از:

• سلامت دستگاه گوارش: بادمجان حاوی مقادیر غنی از فیبر بوده و می تواند به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک کند. علاوه بر این فیبر موجود در بادمجان برای بهبود معده درد و هضم آسان تر غذا مفید است
• درمان کم خونی: با مصرف بادمجان می توانید کم خونی و علائم آن را تا حدودی از بین ببرید. بادمجان حاوی آهن و مس بوده و می تواند به افزایش تولید گلبول های قرمز کمک کند
• جوان سازی و پاک سازی پوست صورت: پوست بادمجان حاوی مقادیر غنی از آنتی اکسیدان های قوی می باشد که علاوه بر اینکه از پیری زودرس جلوگیری می کند باعث می شود چین و چروک های روی پوست نیز از بین بروند. همچنین بادمجان دارای مقادیر زیادی از فیبر غذایی، انواع ویتامین ها و مواد معدنی مفید است و می تواند به پاک سازی خون و روده ها کمک کند. پاک سازی و سم زدایی خون به پاک سازی پوست و درخشان تر شدن پوست کمک می کند
• لاغری و کاهش وزن: بادمجان کالری بسیار پایینی دارد. علاوه بر این، بادمجان فیبر بسیار بالایی دارد و مصرف آن به صورت کباب شده و آبپز می تواند به لاغری کمک کند. مواد غذایی دارای فیبر بالا، پس از مصرف، مدت زمان بیشتری به فرد احساس سیری می دهند و به همین دلیل از پرخوری جلوگیری می کنند
• درمان یبوست: بادمجان حاوی منابع غنی از فیبر می باشد که پس از مصرف، به بهبود روند حرکات روده ای کمک می کند و به همین دلیل می تواند باعث پیشگیری و درمان یبوست شود. علاوه بر این مصرف بادمجان برای درمان بواسیر هم مفید می باشد
• درمان کبد چرب: بادمجان حاوی آنتی اکسیدان های بسیار قوی است که برای پاک سازی و سم زدایی کبد بسیار مفید هستند. علاوه بر این بادمجان می تواند به درمان بیماری های شایع کبدی مثل کبد چرب نیز کمک کند

عوارض، مضرات و موارد منع مصرف بادمجان

علاوه بر فوایدی که بادمجان دارد، زیاده روی در مصرف آن موجب عوارضی می شود که عبارتند از:

• احتمال ایجاد مشکلات اسیدی: مصرف بادمجان ممکن است سبب ایجاد مشکلات اسیدی شود و به همین دلیل توصیه می‌شود در دوران بارداری از مصرف بادمجان خودداری شود
• تداخل با داروهای ضد افسردگی: چنانچه از داروهای ضد افسردگی و کاهش فشار خون استفاده می‌کنید، توصیه می شود خوردن بادمجان را متوقف کنید. زیرا بادمجان دارای مقدار کمی تیرامین است که عروق خونی را منقبض کرده و فشار خون را افزایش می‌دهد
• احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک: بادمجان ممکن است سبب ایجاد واکنش‌های آلرژیک در برخی افراد شود. برخی واکنش‌های معمول به بادنجان عبارت از تورم گلو، تهوع، خارش و بثورات پوستی است. واکنش آلرژیک به بادنجان به شدت اعضای دیگر خانواده بادنجانیان مانند گوجه فرنگی و فلفل دلمه‌ای نیست و معمولا این واکنش ‌های ناشی از بادنجان را می‌توان با مصرف آنتی هیستامین‌های معمول درمان کرد؛ اما اگر به بادمجان حساسیت دارید، بهتر است به طور کامل از مصرف بادمجان اجتناب کنید
• بروز مشکلات گوارشی: بادمجان منبع خوبی از ترکیبات مانند اسید فولیک، پتاسیم، فیبر و… است. با وجود مفید بودن، مصرف بیش از حد این ترکیبات خوب نیست؛ زیرا که عوارضی جانبی به همراه دارد. مقدار زیاد پتاسیم می‌تواند سبب ناراحتی معده و ایجاد استفراغ شده و بالا رفتن پتاسیم خون (هایپرکالمی) را به دنبال داشته باشد؛ مصرف بیش از حد فیبر هم می‌تواند موجب بوجود آمدن مشکلاتی مانند اسهال، یبوست و مشکل در جذب مواد مغذی شود
• ایجاد نتایج مثبت کاذب در تست تومورهای کارسینوئید: بادمجان ممکن است سبب ایجاد تداخل در نتیجه آزمایش تورمورهای کارسینوئید شود؛ بنابراین توصیه می‌شود ۷۲ ساعت قبل از انجام آزمایش، خوردن آن را متوقف کنید. این بدان دلیل است که بادمجان حاوی سرتونین است. توقف مصرف بادمجان پیش از آزمایش این اطمینان را می‌دهد که میزان فعلی سرتونین (که توسط تومورهای کارسینوئیدی ترشح می‌شود) هیچ تداخلی با سرتونینی که از سوی بادمجان آزاد می‌شود، نداشته باشد.
• تحریک قاعدگی بانوان: بادمجان از لحاظ طبیعی ادرار آور است و به همین دلیل، به خانم های باردار توصیه می‌شود از مصرف آن به صورت منظم خودداری کنند؛ چرا که می‌تواند قاعدگی را در آن‌ها تحریک کند. همچنین مصرف بادمجان در خانم های باردار، احتمال سقط جنین را به همراه دارد. بادمجان منبع خوبی برای هورمون‌های گیاهی است. گرچه این، یک مزیت محسوب می‌شود؛ اما همین مساله می‌تواند به عنوان یک عامل مضر برای زنان باردار عمل کند

شیوه مصرف بادمجان

شیوه های مختلف مصرف بادمجان به صورت زیر است:

• بادمجان آب پز: جوشاندن بادمجان یک روش پخت و پز بسیار معتبر برای انواع خاصی از دستور العمل‌ها است. بادمجان‌هایی که از قبل، به شکل مکعب‌های ضخیم برش داده اید را یا به مدت ۱۵ دقیقه در مایکروویو بخارپز کنید یا در آب بجوشانید و سپس به خوبی آبکش کرده و در غذای مورد نظر استفاده کنید
• بادمجان برشته شده: می توانید در دمای ۱۸۰ درجه سانتی گراد یا کمی بیش‌تر فر بادمجان، فلفل، هویج، سیب زمینی، گوجه فرنگی، پیاز و موارد دیگر را برشته کنید. اما به یاد داشته باشیم هر کدام را در زمان مناسب بیرون بیاورید
• بادمجان کباب شده: بادمجان کبابی ساده و نسبتا سریع است، اما دقت داشته باشید که زود خشک می‌شود. برای پیشگیری از این موضوع، آبدارترین و تازه‌ترین بادمجان‌ها را انتخاب کنید. آن را تا کمتر از یک سانتی متر برش دهید و روی حرارت متوسط در تابه یا ماهیتابه با روغن بسیار کم یا بدون روغن بپزید. هم چنین می‌توانید بادمجان‌ها را با ادویه‌هایی مانند پودرکاری، پاپریکا و سیر، قبل از کباب کردن برای طعم دادن مزه دار کنید

• بادمجان سرخ شده: یکی از خصوصیات گوشت بادمجان اسفنجی بودن آن است. بنابراین موادی مثل روغن را به خود جذب می کند. در این قسمت، چند پیشنهاد برای سرخ کردن بادمجان با جذب روغن کمتر ارائه می شود:
  • قرار دادن بادمجان در آب نمک: قرار دادن بادمجان ها در آب نمک یا پاشیدن نمک روی آن ها قبل از سرخ کردن، جذب روغن را تا حد زیادی کم می کند. هر چه بادمجان ها مدت زمان بیشتری در آب نمک بمانند، جذب روغن آن ها پایین تر می آید اما نباید آب نمک خیلی غلیظ باشد. چون ممکن است بادمجان ها بعد از سرخ شدن شور باشند
  • سرخ کردن بادمجان با سفیده تخم مرغ: بادمجان های را پوست گرفته را به صورت ورقه ای خرد کنید. آن ها را در مقداری آب نمک به مدت حداقل ۳۰ دقیقه خیس کنید. سپس بادمجان ها را آبکش کرده و بشورید. اجازه دهید بادمجان ها خشک شوند و آب خود را از دست بدهند. در یک ظرف، یک سفیده تخم مرغ را هم بزنید تا کاملا از حالت لختگی خارج شود. سپس یک قلم مو را داخل سفیده تخم مرغ زده و یک لایه نازک از آن را روی سطح بادمجان بمالید بادمجان ها داخل تابه انداخته و سرخ کنید
  • قرار دادان بادمجان سرخ شده در آب جوش: یک قابلمه آب روی حرارت قرار دهید و اجازه دهید بجوشد. سپس آبکشی را که در آن بادمجان های سرخ شده گذاشته اید، در آب در حال جوش قرار دهید. یک دقیقه صبر کنید و آبکش را خارج کنید. در این حالت روغن هایی که در بادمجان ها مانده اند، به آب جوش وارد می شوند. کمی صبر کنید تا آب از بادمجان ها خارج شود.

شیوه درست نگهداری بادجان

شیوه های نگهداری بادمجان عبارتند از:

• نگهداری از بادمجان در یخچال: دمای ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتی‌گراد، بهترین دما برای نگهداری بادمجان در یخچال است. بادمجان‌ را می توان در دمای یخچال، بین ۲ تا ۵ روز تازه نگهداری کرد. اگر بادمجان برای مدت طولانی در معرض دمای کمتر از ۵ درجه سانتی‌گراد قرار گیرد، آسیب‌های ناشی از سرما مانند ایجاد حفره، برنزه شدن سطح و قهوه‌ ای شدن دانه‌ها در آن ایجاد می‌شود. همچنین بادمجان‌ها وقتی در قسمت‌های پایین یخچال نگهداری می‌شوند، دوام بیشتری خواهند داشت. چنانچه می خواهید بادمجان های پوست کنده را در یخچال نگهداری کنید، ورقه‌های بادمجان پوست کنده را در ظرفی بچینید و روی هر لایه مقداری آب لیمو بپاشید. بادمجان را کمی هم بزنید تا آب لیمو به طور یکنواخت روی همه قطعات را بپوشاند. اسید سیتریک به تازه ماندن سبزیجات برش داده شده در حالت اولیه برای مدت طولانی‌ تری کمک می‌کند. از هوا گیری کامل ظرف مطمئن شوید
• نگهداری از بادمجان در اتاق: بادمجان نباید در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرد و باید در اتاقی با دمای حدود ۱۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود. شرایط ایده آل می‌تواند مکان‌هایی مانند داخل کابینت‌ها، زیرزمین و سایر مناطق با دمای پایین می توانند شرایط ایده آلی برای نگهداری باشند. همچنین بادمجان باید در جای خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شود
• نگهداری از بادمجان در فریزر: بادمجان خام را نباید فریز کرد زیرا کیفیت خود را از دست می دهد. می توانید بادمجان پخته شده (سرخ شده یا کبابی) را در فریزر نگهداری کنید. برای نگهداری بادمجان برای بیش از سه ماه در فریزر، بهتر است از یک ظرف دردار شیشه‌ای به جای نایلون پلاستیکی استفاده کنید. همچنین برای عدم تغییر در طعم بادمجان‌‌ها آنها را در قسمتی جدا از سبزیجات، گوشت و مرغ نگهداری کنید. سعی کنید از بادمجان‌های کبابی خیلی سریع استفاده کنید تا مواد مغذی خود را از دست ندهند.

کاربرد ها و محصولات حاصل از بادمجان

بادمجان جزو مواد غذایی لذیذی است که به شکل های آبپز، سرخ شده، کباب شده و گریل شده خوراکی های متنوعی با آن می توان درست کرد. مانند بادمجان کبابی شکم پر، رولت بادمجان و گوشت، کشک بادمجان، ترشی نازخاتون، بادمجان پلو، بورانی بادمجان کبابی، میرزا قاسمی، کوکوی بادمجان کبابی، کال کباب شمالی، ترشی لیته بادمجان،، دلمه بادمجان شکم پر، مسما بادمجان، ترشی هفت بیجار، حلیم بادمجان و…

لغات و اصطلاحات به کاربرده شده در مقاله بادمجان عبارت است از:

• کارسینوئید: کارسینوئید یا تومور کارسینوئید، نوعی تومور عصبی غدد درون‌ریز با رشد آهسته است که از سلول‌های سیستم عصبی غدد درون‌ریز منشأ می‌گیرد.

• وبسایت های محتوایی حوزه مواد غذایی
• وبسایت های محتوایی حوزه طب سنتی
• وبسایت های محتوایی آشپزی