مناجات الرّاغبين | مناجات پنجم خمس عشر | راز و نیاز مشتاقان و دلدادگان

مناجاتُ  الرّاغِبین یا مناجات مشتاقان مناجات پنجم از مناجات‌های پانزده‌گانه (خمس عشر) امام سجاد(ع) است و موضوع آن ایجاد تعادل و توازن در خوف و رجاء، ضرورت زاد و توشه کافی داشتن در سفر آخرت، توکل و اعتماد و حسن ظن داشتن به خدا و استغفار                                                            می باشد.

در این مطلب، متن مناجات راغبين همراه با ترجمه روان و صوت زیبا ارائه می شود. امید است همراهان عزیز دانوما ضمن قرائت مناجات، ادعیه و زیارات، ما را نیز از دعای خیر و نظرات خویش بهره مند سازند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِلهِى إِنْ كانَ قَلَّ زادِى فِى الْمَسِيرِ إِلَيْكَ، فَلَقَدْ حَسُنَ ظَنِّى بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ

ترجمه: معبود من! هرچند در مسیرم به‌سویت توشه‌ام کم است ولی، در توکل بر تو همواره خوش گمانم است

وَ إِنْ كانَ جُرْمِى قَدْ أَخافَنِى مِنْ عُقُوبَتِكَ، فَإِنَّ رَجائِى قَدْ أَشْعَرَنِى بِالْأَمْنِ مِنْ نِقْمَتِكَ

 ترجمه: و هرچند گناهم مرا از عذاب تو می ترساند، ولی امیدم ایمنی از انتقامت را به من خبر می‌دهد  

وَ إِنْ كانَ ذَنْبِى قَدْ عَرَضَنِى لِعِقابِكَ، فَقَدْ آذَنَنِى حُسْنُ ثِقَتِى بِثَوابِكَ

 ترجمه: و هرچند گناهم مرا در معرض عذابت قرار داده، ولی حُسن اعتمادم مرا به پاداشت آگاهی می‌دهد

وَ إِنْ أَنامَتْنِى الْغَفْلَةُ عَنِ الاسْتِعْدادِ لِلِقائِكَ، فَقَدْ نَبَّهَتْنِى الْمَعْرِفَةُ بِكَرَمِكَ وَ آلائِكَ

 ترجمه: و هرچند خواب غفلتم مرا از آمادگی برای دیدارت دور کرده، ولی آشنایی به بخشش ها و نعمت هایت مرا آگاه کرده است

وَ إِنْ أَوْحَشَ ما بَيْنِى وَبَيْنَكَ فَرْطُ الْعِصْيانِ وَ الطُّغْيانِ، فَقَدْ آنَسَنِى بُشْرَى الْغُفْرانِ وَ الرِّضْوانِ

ترجمه: و اگر زیاده‌روی در گناه و سرکشی، میان من و تو را تیره کرده ولی مژده آمرزش و خشنودی‌ات با من خوگرفته است

أَسْأَلُكَ بِسُبُحاتِ وَجْهِكَ وَ بِأَنْوارِ قُدْسِكَ، وَ أَبْتَهِلُ إِلَيْكَ بِعَواطِفِ رَحْمَتِكَ، وَ لَطائِفِ بِرِّكَ

ترجمه: از تو می‌خواهم به شکوه و بزرگی‌های ذاتت و به انوار قدسی ات و به‌سویت زاری می‌کنم به عواطف مهرت و لطایف احسانت

أَنْ تُحَقِّقَ ظَنِّى بِما أُؤَمِّلُهُ مِنْ جَزِيلِ إِكْرامِكَ، وَ جَمِيلِ إِنْعامِكَ، فِى الْقُرْبى مِنْكَ وَ الزُّلْفى لَدَيْكَ، وَ التَّمَتُّعِ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ

ترجمه: که گمانم را تحقق بخشی در آنچه از تو آرزومندم از بزرگی رافت و رحمتت و زیبایی مهربانی و لطفت، در راه تقرّب به تو و نزدیکی به بارگاهت و بهره‌مندی از نگاه به‌سویت

وَ هَا أَنَا مُتَعَرِّضٌ لِنَفَحاتِ رَوْحِكَ وَ عَطْفِكَ، وَ مُنْتَجِعٌ غَيْثَ جُودِكَ و َلُطْفِكَ، فارٌّ مِنْ سَخَطِكَ إِلى رِضاكَ

ترجمه: هم اینک متعرّض نسیم‌های رحمت و توّجه تو و خواهان باران جود و لطف بی‌کران تو هستم و از خشمت به‌سوی خشنودی‌ات گریزان

 هارِبٌ مِنْكَ إِلَيْكَ، راجٍ أَحْسَنَ ما لَدَيْكَ، مُعَوِّلٌ عَلى مَواهِبِكَ، مُفْتَقِرٌ إِلى رِعايَتِكَ

ترجمه: و از تو به‌سوی خودت فراری‌ام، به نیکوترین چیزی که نزد توست امید دارم، بر بخشش‌هایت اعتماد می‌کنم، به عنایت و حمایتت نیازمندم

إِلهِى مَا بَدَأْتَ بِهِ مِنْ فَضْلِكَ فَتَمِّمْهُ، وَ ما وَهَبْتَ لِى مِنْ كَرَمِكَ فَلا تَسْلُبْهُ

 ترجمه: معبود من! آنچه از احسانت بر من آغاز کردی به اتمام برسان و آنچه را از کرمت به من بخشیدی از من نگیر

 وَ ما سَتَرْتَهُ عَلَىَّ بِحِلْمِكَ فَلا تَهْتِكْهُ، وَ ما عَلِمْتَهُ مِنْ قَبِيحِ فِعْلِى فَاغْفِرْهُ

ترجمه: و آنچه را با بردباری‌ات بر من پوشاندی آشکار نکن و از اعمال زشتم که آگاهی، درگذر

إِلهِى اسْتَشْفَعْتُ بِكَ إِلَيْكَ، وَ اسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْكَ، أَتَيْتُكَ طامِعاً فِى إِحْسانِكَ، راغِباً فِى امْتِنانِكَ

ترجمه: معبود من! از تو به وسیلۀ خودت یاری می خواهم و از تو به تو پناه  می‌برم، با طمع به احسانت به‌سوی تو آمدم، به مهربانی ات دل‌بسته‌ام

مُسْتَسْقِياً وَابِلَ طَوْلِكَ، مُسْتَمْطِراً غَمامَ فَضْلِكَ، طالِباً مَرْضاتَكَ، قاصِداً جَنابَكَ، وَ ارِداً شَرِيعَةَ رِفْدِكَ

 ترجمه: به فراوانی کرمت تشنه‌ام، باران احسانت را طلب می کنم، خشنودی‌ات را خواستارم، قصد درگاهت را دارم، به جویبار بخششت وارد شدم

مُلْتَمِساً سَنِىَّ الْخَيْراتِ مِنْ عِنْدِكَ، وَ افِداً إِلى حَضْرَةِ جَمالِكَ، مُرِيداً وَجْهَكَ، طارِقاً بابَكَ، مُسْتَكِيناً لِعَظَمَتِكَ وَ جَلالِكَ

ترجمه: برترین خیرات را از پیشگاهت خواهشمندم، به‌جانب درگاه جمالت روانه ام، ذاتت را اراده دارم، کوبنده دَرِ رحمتت هستم،  در برابر شکوه و جلالت درمانده‌ام

فَافْعَلْ بِى ما أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ، وَ لَا تَفْعَلْ بِى ما أَنَا أَهْلُهُ مِنَ الْعَذابِ وَ النِّقْمَةِ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

ترجمه: با من با آمرزش و رحمت آن‌گونه رفتارکن که شایسته آنی و نه آن‌گونه که من سزاوار عذاب و انتقامم، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان

مهم ترین مضامین مناجات راغبين

• بیان آنچه موجب تعادل حالت خوف و رجاء می شود
• نگرانی از نداشتن زاد و توشه کافی برای سفر آخرت
• لزوم استغفار بر حسب معرفت و مرتبه کمال در پیشگاه الهی و طلب تداوم پرده پوشی خداوند
• اعتماد، توکل و حسن ظن به رحمت واسعه الهی که به انسان امید می‌بخشد همراه با توجه به کوتاهی خود در بندگی خداوند

• مفاتیح الجنان
• صحیفه سجادیه