دعای هفتم صحیفه سجادیه (یَا مَنْ تُحَلُّ ) | متن دعا، ترجمه و صوت زیبا

گاهی در زندگی برای انسان روزهای سخت و طاقت فرسایی رقم می خورد که فقط با توکل به خداوند و دعا و نیایش به درگاه او می توان سختی این روزها را پشت سر گذاشت. در کتب معتبر ادعیه، دعاهای بسیاری همچون دعای توسل، دعای فرج، حدیث کساء، زیارت عاشورا و … آمده که علاوه بر خواص گوناگون، فایده مشترک آن ها رفع مشکلات و برآورده شدن حاجات است. یکی از دعاهای مجرب دعای هفتم صحیفه سجادیه معروف به دعای یامن تحل است که حضرت سجاد(ع) به هنگام حزن و اندوه و نزول بلاها، آن را می‌خواندند. امام هادی (ع) به الیسع بن حمزه قمی که از تصاحب اموال خود توسط وزیر معتصم، شکایت داشت، توصیه کردند دعای (یا من تحل) را بخواند وفرمودند: آل محمد (ص) این دعا را هنگام بلا و ظهور دشمن و خوف فقر و تنگی سینه می‌خواندند. امید است ما نیز با استفاده از گنجینه ارزشمند دعا و مناجات با خداوند، بتوانیم برمشکلات فائق آییم. در این مطلب، دعای هفتم صحیفه سجادیه (دعای مشهور یا من تحل)، به همراه ترجمه و صوت زیبا ارائه می شود.

در ادامه متن دعای هفتم صحیفه به همراه ترجمه روال خدمت شما ارائه می شود:

يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ، وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ،

ترجمه: ای آن‌که گره‌های حوادث ناگوار و ناخوشی ها به وسیلۀ او گشوده می‌شود، و ای آن‌که حدت و شدت سختی‌ها، به عنایت او فرو می‌نشیند،

و يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ،

ترجمه: و ای آن‌که بیرون آمدن از تنگی و فشار و رهایی از غم و اندوه، از او خواسته می‌شود،

ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ،

ترجمه: دشواری‌ها در برابر قدرتت آسان شده و سبب ها در زندگی، به لطفت فراهم آید،

وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ،

ترجمه: و فرمان و حکم به قدرت کامل تو جریان می یابد و همه چیز براساس اراده‌ تو امضا می‌ گردد،

فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ،

ترجمه: پس همۀ موجودات به خواست تو، بی آن‌که با کلام، فرمان دهی، فرمان برند،و به اراده‌ات، بی آن‌که با گفتار نهی کنی، از کار باز ایستند،

أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ،

ترجمه: تنها تو را در دشواری‌ها می‌خوانند و و تویی ملجا و پناه در بلاهای سخت و دشوار،

لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ،

ترجمه: سختی ها از انسان دور نمی‌شود، مگر آنچه را که تو دور کنی و از گره‌ مشکلات، چیزی گشوده نمی‌شود، مگر آنچه را که تو بگشایی،

وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ،

ترجمه: و به درستی که فرود آمده بر من ای پروردگار من، بلایی که سنگینی‌اش مرا به رنج افکنده و سختی و مشکلی به دردم آورده که تحمّلش مرا در فشار قرار داده،

وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ

ترجمه: و تو آن را به قدرتت بر من وارد کرده‌ای و به اقتدارت به سوی من فرستاده‌ای،

فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ،

ترجمه: پس چیزی را که تو وارد کرده‌ای، کسی نمی تواند برگرداند، و آنچه را تو فرستاده‌ای، کسی نمی تواند دور کند

وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ،

ترجمه: و چیزی را که تو بسته‌ای، گشاینده‌ای برایش نیست و چیزی را که تو بگشایی، کسی قدرت بستنش را ندارد،

وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ،

ترجمه: و آنچه را که تو دشوار کرده‌ای، کسی نمی تواند آسان کند و کسی را که تو مخذول و خوار ساخته ای، یاوری برای او وجود ندارد،

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ،

ترجمه: پس درود فرست بر محمّد و خاندانش، ای پروردگارم و به فضل و احسانت، درِ راحت و شادی را به روی من باز کن،

وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ،

ترجمه: و به چاره سازیت، تسلّط غم و اندوه را از من بشکن و مرا در موردی که از آن شکایت دارم، به تأمل و تدبّر نیک برسان،

وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً،

ترجمه: و در آنچه از تو درخواست می‌کنم، شیرینی اجابت را بچشان،و از جانب خودت، رحمت و گشایشی گوارا به من ببخش،

وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً،

ترجمه: و برای من از نزد خود، راه نجاتی سریع قرار ده،

وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاِهْتِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ،

ترجمه: و مرا به خاطر غمگینی و حزن و اندوه، از رعایت واجباتت و به کار گرفتن مستحباتت باز مدار،

فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً،

ترجمه: پروردگارا، به سبب بلایی که بر من نازل شده، ای پروردگارم درمانده شده‌ام و از تحمّل آنچه برای من پیش آمده، دلم از اندوه و غصّه پر شده،

وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ،

ترجمه: درحالی که تو توانایی به برطرف کردن آنچه که به آن گرفتار شده‌ام و دور کردن بلایی که در آن افتاده‌ام،

فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ،

ترجمه: پس ‏ آن را برایم به انجام برسان، اگرچه از جانب تو سزاوار آن نیستم،

يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ ذَا الْمَنِّ الْکَرِیمِ فَأَنْتَ قَادِرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ‏.

ترجمه: ای صاحب عرش بزرگ و دارای نعمت‏ کریمانه، تنها تو توانمندی، ای مهربانترین مهربانان، دعایم را اجابت کن ای پروردگار جهانیان.

• مفاتیح الجنان حاج شیخ عباس قمی