مناجات المحبّين | مناجات نهم خمس عشر | راز و نیاز شیفتگان و عاشقان

مُناجاتُ الْمُحِبّین یا مناجات دوست‌داران، مناجات نهم از مناجات‌های پانزده‌گانه (خمس عشر) امام سجاد (ع) است و موضوع آن مفاهیمی از جمله محبت خداوند، لوازم و آثار محبت به خداوند، و بندگی و لطف و عنایت خدا می باشد.

در این مطلب، متن مناجات محبین همراه با ترجمه روان و صوت زیبا ارائه می شود. امید است همراهان عزیز دانوما ضمن قرائت مناجات، ادعیه و زیارات، ما را نیز از دعای خیر و نظرات خویش بهره مند سازند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

إِلهِى مَنْ ذَا الَّذِى ذاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً  وَ مَنْ ذَا الَّذِى أَنِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغَى عَنْكَ حِوَلاً

ترجمه: معبود من! کیست آن‌که شیرینی محبّتت را چشید پس به‌جای تو دیگری را جایگزین کرد و کیست آن‌که با مقام قرب تو انس یافت پس مایل به روی برگرداندن از تو شد

إِلهِى فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ لِقُرْبِكَ وَ وِلايَتِكَ، وَ أَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَ مَحَبَّتِكَ، وَ شَوَّقْتَهُ إِلَى لِقائِكَ، وَ رَضَّيْتَهُ بِقَضَائِكَ

ترجمه: معبود من! ما را از کسانی قرار ده که برای قرب ولایتت برگزیدی و برای دوستی و محبتت خالص و برای دیدارت مشتاق نمودی و به قضایت راضی کردی

وَ مَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ، وَ حَبَوْتَهُ بِرِضَاكَ، وَ أَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَ قِلَاكَ، وَ بَوَّأْتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فِى جِوارِكَ

ترجمه: و نعمت نگاه به جمالت را به او عطا نمودی و به خشنودی‌ات از او حمایت کردی و از غم هجران و دوری خودپناه دادی و در جوار خود در مصیر صدق جای دادی

وَ خَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِكَ، وَ أَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِكَ، وَ هَيَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِكَ، وَ اجْتَبَيْتَهُ لِمُشَاهَدَتِكَ وَ َخْلَيْتَ وَجْهَهُ لَكَ

ترجمه: و به شناخت خود مخصوصشان کردی و برای بندگی‌ات سزاوارش نمودی و به اراده‌ات دلباخته‌اش کردی و برای تماشای جمالت برگزیدی

وَ فَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّكَ، وَ رَغَّبْتَهُ فِيما عِنْدَكَ، وَ أَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ، وَ أَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ، وَ شَغَلْتَهُ بِطَاعَتِكَ

ترجمه: و رویش را برای خود از غیر، پاک کردی و دلش را برای عشقت تهی نمودی و آن را به‌سوی آنچه نزد توست مشتاق فرمودی و یادت را به او الهام نمودی و سپاس‌گزاری‌ات را نصیبش کردی و به طاعت خود مشغول نمودی

وَ صَيَّرْتَهُ مِنْ صَالِحِى بَرِيَّتِكَ، وَ اخْتَرْتَهُ لِمُنَاجَاتِكَ، وَ قَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّ شَىْءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ

ترجمه: و او را از بندگان شایسته‌ات گرداندی و برای راز و نیازت انتخاب کردی و جدا کردی از او هرچه که او را از تو جدا می‌کند

اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الارْتِياحُ إِلَيْكَ وَ الْحَنِينُ، وَ دَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَ الْأَنِينُ، جِباهُهُمْ سَاجِدَةٌ لِعَظَمَتِكَ

ترجمه: خدایا! ما را از کسانی قرار بده که شیوه‌هایشان و اشتیاقشان آرام گرفتن در درگاه توست و روزگارشان آه و ناله و پیشانی‌شان در پیشگاه عظمتت بر سجده است

وَ عُيُونُهُمْ سَاهِرَةٌ فِى خِدْمَتِكَ، وَ دُمُوعُهُمْ سَائِلَةٌ مِنْ خَشْيَتِكَ، وَ قُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِمَحَبَّتِكَ، وَ أَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهَابَتِكَ

ترجمه: و چشم هایشان در خدمت تو بی‌خواب و اشکشان از ترس تو روان و دل‌هاشان به عشق تو آویخته و قلوبشان از حرمت و ارجمندی‌ تو از جا کنده است

يَا مَنْ أَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصَارِ مُحِبِّيهِ رَائِقَةٌ ، وَ سُبُحَاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ عَارِفِيهِ شَائِفَةٌ ، يَا مُنَى قُلُوبِ الْمُشْتَاقِينَ، وَ يَا غَايَةَ آمَالِ الْمُحِبِّينَ

ترجمه: ای آن‌که انوار قدس او برای دیدگان عاشقانش جلوه‌گر است و شکوه و عظمت دانشش برای دل های عارفانش دیدنی است، ای آرزوی دل مشتاقان، ای نهایت آروزهای عاشقان

أَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَ حُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنِى إِلَى قُرْبِكَ، وَ أَنْ تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إِلَىَّ مِمَّا سِوَاكَ

ترجمه: از تو می‌خواهم محبت خودت و محبت آنان‌که تو را دوست دارند و محبت هر کاری که مرا به میدان قرب تو می‌رساند و اینکه خودت را نزد من محبوب‌تر از دیگران قرار دهی

وَ أَنْ تَجْعَلَ حُبِّى إِيَّاكَ قائِداً إِلَى رِضْوَانِكَ، وَ شَوْقِى إِلَيْكَ ذَائِداً عَنْ عِصْيانِكَ، وَ امْنُنْ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ عَلَىَّ، وَ انْظُرْ بِعَيْنِ الْوُدِّ وَ الْعَطْفِ إِلَىَّ

ترجمه: و عشقم را به وجودت راهبر به‌سوی خرسندی‌ات گردانی و شوقم را به حضرتت بازدارنده از نافرمانی‌ات سازی، منّت تماشای زیبایی وجودت را بر من بگذار و به من به دیده محبت و عاطفه بنگر

وَ لَا تَصْرِفْ عَنِّى وَجْهَكَ، وَ اجْعَلْنِى مِنْ أَهْلِ الْإِسْعادِ وَ الْحُظْوَةِ عِنْدَكَ، يَا مُجِيبُ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

ترجمه: و از من رویت نتاب و مرا نزد خود از اهل خوشبختی و بهره‌مندی قرار ده، ای اجابت کننده، ای مهربان‌ترین مهربانان

مهم ترین مضامین مناجات مُحِبّین

• دعا و انس با خدا، موجب آرامش است و کسی که شیرینی قرب و محبت خدا را بچشد، چیزی را جایگزین آن حال نمی کند
• از آثار طبیعی محبت به خدا اشتیاق به دیدار او و راضی بودن به قضا و قدر اوست که خود این آثار هم از لطف و عنایت خداست
• مقام قرب الهی با اطاعت و بندگی و خودسازی حاصل می شود و مخصوص مومنین و برگزیدگان است.
• طلب محبت خدا و محبان او و هر کاری که موجب قُرب به خداست

• مفاتیح الجنان
• صحیفه سجادیه